Satelity i śniegi w Skandynawii
Wpływ opadów śniegu jest często największy w okresie jego topnienia. Jego negatywny wpływ polega na tym, że topniejący śnieg powoduje powodzie, podczas, gdy można zjawisko to wykorzystać pozytywnie do generowania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych W obydwu przypadkach dobrze jest wiedzieć ile wody zawiera masa śniegu, co wyrażane jest jako ekwiwalent wodny śniegu (SWE). Dane z obserwacji nie są na tyle obszerne, by można było sporządzać mapy SWE dla dużych obszarów. Z tego powodu, przedsiębiorstwo Norut IT w Norwegii oraz jego partnerzy w ramach projektu ENVISNOW poszukiwali sposobu wykorzystania danych uzyskiwanych z satelitów teledetekcyjnych (ERS). Naukowcy z norweskiego instytutu badań wykorzystali teorię rozproszenia do ustalenia związków pomiędzy zmianą stanu fizycznego a głębokością śniegu. Dokładniej rzecz biorąc, zastosowali oni technikę interferometryczną delta-K do danych uzyskanych z radaru z aperturą syntetyczną (SAR). Rozwiązanie to sprawdzone zostało dla warunków suchego śniegu zarówno w okresie zimowym jak też letnim. W rezultacie uzyskano wysoce dokładne oszacowanie SWE przy zachowaniu rozdzielczości przestrzennej rzędu 10 kilometrów. Następny etap badań obejmować będzie zastosowanie nowej metody do zaawansowanego radaru z aperturą syntetyczną (ASAR) przy wykorzystaniu danych złożonej obserwacji pojedynczej (format SLC), uzyskanych nad północną Norwegią. Z opracowań tych będą odnosić korzyści operatorzy elektrowni wodnych oraz synoptycy powodzi i klimatu.
