Satelity monitorują jakość wód przybrzeżnych
Wody przybrzeżne to środowisko bardzo dynamiczne, na które oddziałują prądy morskie oraz słodka woda, która dostarcza składniki odżywcze z terenów lądowych. Wysoki poziom składników odżywczych może powodować eutrofizację, co skutkuje nadmiernym wzrostem glonów (znanym jako kwitnienie), a także wywołuje spadek poziomu tlenu. W Europie eutrofizacja i jej wpływ na jakość wody morskiej stanowią coraz poważniejszy problem dla krajowych agencji ds. środowiska, władz lokalnych oraz mieszkańców. W ramach projektu INSEA opracowano techniki tworzenia wiarygodnych modeli ekologicznych opisujących biogeochemiczny obieg węgla oraz substancji odżywczych w ekosystemach przybrzeżnych. Zastosowana metodologia łączy dane z teledetekcji satelitarnej z danymi otrzymanymi dzięki pomiarom in situ. Precyzyjne monitorowanie wód przybrzeżnych stanowi poważne wyzwanie ze względu na zmienność czasową i przestrzenną tych wód. Jednakże zastosowanie satelitów teledetekcyjnych do monitorowania tych obszarów okazało się cenne, szczególnie w sytuacji braku danych uzyskanych lokalnie. Działalność teledetekcyjna zrealizowana w ramach projektu INSEA obejmowała polepszenie danych uzyskiwanych z wysokościomierzy, które były stosowane do pomiarów pułapów satelity. W celu określenia poziomu chlorofilu a, fotosyntetycznego pigmenu występującego w algach, przeprowadzono obserwacje koloru morza. Ulepszono również oprogramowanie X-track, prosty program komputerowy służący do śledzenia danych, dodając do niego nowe algorytmy oraz korygujące zwroty geograficzne, takie jak pływy. Dodatkowo stworzono modele regionalne zastępujące modele globalne, ze względu na większą dokładność tych pierwszych. Oprogramowanie X-track zastosowano do weryfikacji modeli lub dodano je do modeli. Dzięki zwiększonej mocy komputerów oraz wzrostowi umiejętności, uzyskano nowe dane dostępne dla decydentów oraz innych użytkowników tych danych. Modele opracowane przez konsorcjum INSEA mogą być wykorzystywane w ramach inicjatyw mających na celu zarządzanie strefami przybrzeżnymi oraz w celu ochrony tych cennych ekosystemów.
