Rosyjskie żywe zasoby
Naukowcy zastosowali techniki wykorzystywane w historii środowiska oraz historii nauki i badań naukowych i wykorzystali je w celu zrealizowania głównych założeń europejskiego projektu o nazwie Resrusenvhistory. Powyższe techniki obejmują analizę zmian w podejściu różnych grup do zasobów żywych, konflikt pomiędzy międzynarodową i lokalną wiedzą na temat zasobów oraz międzynarodową wymianę informacji. Przykłady zasobów żywych obejmują glebę, lasy, zwierzynę łowną oraz ryby. Wszystkie powyższe zasoby odegrały kluczową rolę w gospodarce Rosji oraz Związku Radzieckiego, zanim zostały zastąpione zasobami mineralnymi. Zmiana podejścia do eksploatacji zasobów stanowi element modernizacji obecny na całym świecie. Powyższe stwierdzenie szczególnie dotyczy Rosji i pomogło, a wspomniane zmiany pomogły ukształtować rozwój kraju do stanu obecnego. Odkrycia poczynione w ramach projektu Resrusenvhistory wspierają tezę, że postrzeganie zasobów przez naukowców, menedżerów i władze uległo zmianie wraz w upływem czasu. 18to wieczna koncepcja „gospodarki naturalnej” ('economy of nature') została zastąpiona przez współczesne pojęcie zasobów przeliczalnych i możliwych do zarządzania. Inicjatywę przeprowadzono jako serię studiów przypadku, z których pierwszy opisuje kolonizację zamarzniętej północy Rosji. Finalne studia przypadków ilustrują radykalne zmiany w podejściu do zasobów w czasie Pierwszej Wojny Światowej oraz stosowanie sowieckiego centralnego planowania w połowie dwudziestego wieku. Wyniki projektu pomogą zwiększyć nasze zrozumienie unikalnej drogi rozwoju Rosji oraz tego, w jaki sposób informacje na temat zasobów były wymieniane z resztą Europy.
