Skip to main content
Przejdź do strony domowej Komisji Europejskiej (odnośnik otworzy się w nowym oknie)
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-29
Development of a new-generation biosensor for the measurement of reducing sugars in potatoes and assessment of acrylamide formation.

Article Category

Article available in the following languages:

Bezpieczne ziemniaki dzięki biosensorom

Pozornie niegroźny ugotowany ziemniak, przy zaistnieniu określonych warunków, może zawierać akrylamid. Europejscy naukowcy opracowali biosensor, którego zadaniem jest ostrzeganie hodowców i producentów o obecności glukozy, zwiastującej obecność tej toksyny.

Wyniki badań wskazują, że zjedzenie porcji frytek, paczki czipsów czy ugotowanego ziemniaka nie jest wcale tak bezpieczne, jak do tej pory zakładano. Wszystko sprowadza się do reakcji chemicznych – kiedy tzw. cukry redukujące i asparagina, aminokwas, zostaną razem podgrzane, może dojść do powstania akrylamidu, czyli neurotoksyny o genotoksycznych i rakotwórczych właściwościach. Wszystkie te składniki mogą znajdować się w ziemniaku. Jedno z rozwiązań tego problemu opiera się na tym, że poziom cukrów redukujących może być bardzo różny w zależności od warunków zbioru i przechowywania – od 0,1 mg do 10 mg na gram ziemniaka. Finansowany ze środków UE projekt Reflab został stworzony po to, aby hodowcy i przetwórcy ziemniaków mogli uniknąć tej śmiertelnej mieszanki. Uczestniczący w projekcie naukowcy opracowali biosensor glukozy służący do badania surowych ziemniaków. Nowy biosensor Reflab jest tak zaprojektowany, aby brać pod uwagę biochemię ziemniaka. Uzyskany z biosensora odczyt wskazuje, jak dużo akrylamidu powstałoby w trakcie smażenia lub pieczenia. Oparty na dinukleotydzie nikotynamidoadeninowym (NADH) biosensor jest bardzo czuły i w zakresie temperaturowym od 20˚C do 80˚C może wykryć tak niski poziom cukrów jak 0,02 g/l. W ziemniakach można znaleźć zarówno witaminę C, jak i polifenole (np. kwas kawowy, który zapobiega zatrzymywaniu wody w organizmie). Te związki mogą ulec utlenieniu, a tym samym potencjalnie zafałszować odczyt. Sensor może jednak pracować w warunkach utleniających i redukcyjnych, co pozwala na uniknięcie takiego scenariusza – jest to jedną z jego największych zalet.Jeśli chodzi o kwestie handlowe, przeprowadzono badanie możliwości produkcyjnych i okazało się, że partnerzy projektu byli w stanie wyprodukować 1000 sensorów w ciągu jednego dnia. Więcej informacji na temat bardzo udanego sensora Reflab można znaleźć na stronie internetowej i ulotce informacyjnej. Partnerzy projektu uważają, że sensor może odnieść sukces komercyjny, poszukują więc najlepszych możliwych sposobów promocji i sprzedaży sensora hodowcom i przetwórcom.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania