Lepsza ochrona europejskiego dziedzictwa kulturowego
Zła jakość powietrza stanowi poważne zagrożenie dla obiektów dziedzictwa kulturowego: dyrektywy europejskie muszą brać pod uwagę wpływ zanieczyszczeń antropogenicznych na symbole stanowiące integralną część europejskiej tożsamości. Jest to szczególnie ważne w przypadku programu "Czyste powietrze dla Europy" (CAFE) Komisji Europejskiej i interwencji poprzez ramowy program "Kultura 2000" i fundusze strukturalne. Dobra wiadomość jest taka, że wpływ zanieczyszczenia powietrza jest wymierny i często oczywisty. Przy takim założeniu pojawiają się pytania dotyczące stopnia, w jakim ma on wpływ na budynki i pomniki, koszty napraw, sposoby zapobiegania niepotrzebnym stratom i znaczenie konserwacji poszczególnych pomników. Projekt "Ocena konsekwencji zanieczyszczenia powietrza na obiekty dziedzictwa kulturowego – strategie zarządzania" (Cult-strat) miał na celu zapewnić naukowy punkt odniesienia, łącząc dotychczasową wiedzę z wiedzą uzyskaną podczas warsztatów, co ma ułatwić rozwiązywanie tego rodzaju problemów. Fakt zebrania informacji w postaci podręcznika ułatwia osobom zajmującym się dziedzictwem kulturowym podejmowanie strategicznych decyzji na szczeblu lokalnym, a decydentom działającym w ramach programu CAFE – opracowywanie odpowiednich zasad na poziomie krajowym i europejskim. Partnerzy działający w ramach projektu mieli na celu określenie wskaźników materialnych oraz progów zanieczyszczenia, które ułatwiłyby pracę tych podmiotów. Długofalowe korzyści wynikające z tego rodzaju polityki obejmują mniejsze uszkodzenia i zrównoważoną konserwację profilaktyczną obiektów dziedzictwa kulturowego na kontynencie. W tym celu dokonano oceny istniejących rekomendacji pozwalających zmniejszyć ilość zanieczyszczeń w pobliżu obszarów dziedzictwa kulturowego, zmniejszając koszty zwalczania korozji oraz realizując zamierzone cele. Opracowano także metodologie, z których można korzystać podczas badań mających na celu ocenę istniejącego ryzyka. Pobrane pomiary i przedstawione w postaci modelu przyszłe scenariusze zostały wykorzystane do sporządzenia prognoz potencjalnych uszkodzeń i powiązanych kosztów dla różnych obszarów; opracowano także mapy korozji dla stali węglowej, miedzi, brązu, cynku i wapienia wydobywanego w Portland. Członkowie zespołu wybrali te elementy jako główne wskaźniki korozji i zweryfikowali je dla sieci miejsc, w jakich przez dłuższy czas przeprowadzane były testy. Inne czynności wykonywane w ramach programu Cult-strat miały charakter studiów przypadku; miały one podnieść poziom zrozumienia różnych aspektów związanych z kategoriami materiałów mających wpływ na okres eksploatacji oraz różnice w jego długości. Ponadto miały pozwolić przekonać się, jak szacunki dotyczące tych różnic mogłyby pełnić rolę podstawy dla strategii zarządzania, a także pozwolić dokonać oceny analiz kosztów dla poszczególnych rodzajów obiektów dziedzictwa kulturowego w różnych lokalizacjach. W ramach projektu udało się zebrać w jednym miejscu na czas dwóch sesji warsztatów osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z różnych dziedzin. Podczas warsztatów omawiano i dzielono się ich wynikami. Została także opublikowana książka, w której znaleźć można ostatnie wyniki badań oraz praktyczne informacje. Opracowanie to może służyć za punkt odniesienia m. in. dla decydentów, badaczy oraz dla specjalistów ds. zarządzania ochroną dziedzictwa kulturowego.
