Zwiększanie ochrony przed chemicznymi toksynami w żywności
Szeroki zakres substancji chemicznych działa toksycznie na organizmy żywe. Pośród nich szczególnie niepokojące są dwufenyle polichlorowane (PCB). Ze względu na ich obecność w łańcuchu pokarmowym oraz fakt, że gromadzą się w tkance tłuszczowej, są powszechnie znanymi substancjami zanieczyszczającymi żywność. Niektóre PCB uznawane są za dioksynopodobne. Wiele badań poświęcono dioksynom, grupie chlorowanych cząsteczek organicznych, które zwykle są toksyczne. Jednak PCB niedioksynopodobne (NDL-PCB) dotychczas badano mniej wnikliwie, pomimo że reprezentują większość PCB obecnych w żywności i tkance ludzkiej. W konsekwencji, szkodliwe skutki tej grupy są trudniejsze do zidentyfikowania, przy czym brakuje zdrowotnych wskazówek dotyczących wartości narażenia człowieka ze względu na brak wiedzy co do jej toksyczności i sposobu działania. W ramach projektu "Ocena toksyczności i zagrożeń niedioksynopodobnych PCB występujących w żywności" (ATHON) ukończono ważne badanie mające uzupełnić luki, by można było udokumentować wskazówki dotyczące toksyczności neurobehawioralnej, reprodukcyjnej i rozwojowej, toksyczności wątrobowej i promocji nowotworowej, a następnie udostępnić je władzom medycznym i organom nadzorczym. Projekt ATHON zbadał także wskaźniki immunotoksyczności, zaburzeń hormonalnych i metabolizowania NDL-PCB. Dane z badania ATHON jednoznacznie wykazały, że skutki i tryb działania różnych NDL-PCB nie są jednakowe. Podsumowując, badania in vivo i in vitro ukazały wpływ na różnicowanie neuronalne, wzrost i funkcję. Odkryto także efekty modulacji hormonalnej, wraz ze skutkami dla szeregu układów hormonalnych, w tym układu tarczycowego, sterydowego i retinoidowego. Skutki poznawcze wynikające z narażenia podczas rozwoju obejmowały długotrwałe zmiany behawioralne. Naukowcy biorący udział w projekcie ATHON zastosowali kilka podejść klasyfikacyjnych, w tym modele ilościowe zależności między strukturą chemiczną a właściwościami (QSAR), toksykokinetykę i różnicową ekspresję genu in vivo. Dalsze badania mogą wykorzystać dane projektu ATHON, by zdefiniować marginesy narażenia i, w świecie, w którym wystawienie na szkodliwy wpływ rzadko ogranicza się do jednej toksyny, parametry licznych skutków. Ocena limitów narażenia na toksyny dla zapewnienia ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy wymaga obszernej bazy danych. Naukowcy biorący udział w projekcie ATHON udostępnili bardzo zasobną bazę do użytku przez agencje nadzorujące w celu sformułowania progów toksyczności i wytycznych dla maksymalnych poziomów narażenia na NDL-PCB.
