Zainteresowanie zamorskimi dorzeczami
Erozja i zanieczyszczenia gleb to problemy, z którymi mieszkańcy Ameryki Łacińskiej i Karaibów musieli się zmagać dość często, jednak szkody spowodowane działalnością człowieka znacznie pogorszyły sytuację. W związku z powodziami oraz degradacją i zanieczyszczeniem gleb, w tej sporej części świata pilnie potrzebna jest wiedza i rozwiązania. W ramach finansowanego przez UE projektu "Badania porównawcze dorzeczy Europy i Ameryki Łacińskiej na rzecz zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi" (Twinlatin) starano się zastosować najbardziej zaawansowaną wiedzę europejską w odniesieniu do dorzeczy zza Oceanu Atlantyckiego. Wśród ważnych dorzeczy badanych w tym regionie znalazły się dorzecza rzek Baker (Chile-Argentyna), Catamayo-Chira (Peru-Ekwador), Cauca (Kolumbia), Lago de Nicaragua (Nikaragua) oraz Quarai/Cuareim (Urugwaj-Brazylia). W ramach projektu porównano je z dorzeczem Tamizy w Wielkiej Brytanii oraz rzeki Norrström w Szwecji, skupiając się między innymi na wynikach programu UE "Woda dla życia" oraz na ustaleniach Ramowej Dyrektywy Wodnej. Badacze uczestniczący w projekcie Twinlatin w zdyscyplinowany sposób pracowali nad pogłębianiem wiedzy oraz udoskonalaniem metod zarządzania na rzecz wszystkich zainteresowanych stron. Podjęto i usprawniono ocenę wpływu zmian klimatycznych na dostępność i jakość wody w siedmiu dorzeczach. Zespół projektu stworzył bazę danych, w której zawarł wyzwania oraz rozwiązania, a także zaangażował w swoje działania odpowiednie grupy społeczne. Opracowano zrównoważone strategie zarządzania i przeanalizowano skutki zanieczyszczenia środowiska. Zespół sklasyfikował również jednolite części wód i ocenił wrażliwość siedlisk oraz środowiska, biorąc pod uwagę również wpływ warunków społeczno-ekonomicznych. Uczestnicy projektu ściśle współpracowali z zainteresowanymi stronami z poszczególnych krajów i dbali o przekazywanie wyników badań oraz wiedzy wszystkim zaangażowanym oraz odpowiednim instytucjom. Obejmowało to również zarządzanie mocnymi i słabymi stronami krajów związanych z poszczególnymi dorzeczami, a także propozycje i zalecenia na rzecz poprawy sytuacji. Działania związane z projektem podejmowano w ramach zintegrowanego planu zarządzania zasobami wodnymi, który wzmocnił współpracę transgraniczną oraz umożliwił zaangażowanym krajom opracowanie odpowiednich rozwiązań.
