Usprawnione systemy ratunkowe na potrzeby ewakuacji statków
Projekt "Bezpieczne opuszczanie pokładów statków, usprawnienie istniejących systemów ratunkowych" (Safecrafts) skupił się na usprawnionym projekcie systemów ratunkowych dla statków pasażerskich i załogi, dążąc do poprawy bezpieczeństwa. Sfinansowany ze środków UE projekt miał na celu unowocześnienie systemów ewakuacji, zwiększając szanse na przeżycie pasażerów i załogi poprzez wdrożenie usprawnień w dostępnych dziś środkach ratunkowych (LSA). Aby zapewnić metodę oszacowania wydajności systemów LSA, partnerzy projektu musieli przede wszystkich znaleźć sposób na ocenę systemów ewakuacji statku. Wiązało się to z identyfikacją parametru, który nie jest specyficzny dla danego jednego systemu, aby możliwe było przeliczenie i porównanie wydajności różnych systemów ewakuacji. Jako że jedynym wspólnym czynnikiem wszystkich systemów jest czynnik ludzki, bezpieczeństwo człowieka stało się głównym priorytetem. Parametr Stan zdrowia człowieka (HHS) składa się z czterech poziomów statusu zdrowia: zdrowy (może zatroszczyć się o siebie i o innych), średnie obrażenia (może zatroszczyć się o siebie, ale już nie o innych), poważne obrażenia (potrzebuje pomocy innych ludzi) i zmarły (potrzebne przeniesienie na brzeg). Ochotnicy w ramach projektu Safecrafts poddani zostali serii testów z uwzględnieniem systemów LSA w różnych sytuacjach, z zastosowaniem warunków "ruchu statku" i bez nich. Według badań kołysanie boczne statku nie miało większego wpływu na mobilność ewakuujących się. Wysiłki mające na celu stworzenie nowatorskich procedur ewakuacji umożliwiły wskazanie dwóch najbardziej obiecujących systemów do dalszego opracowania. Samonapędzająca jednostka ratunkowa (SPSC) wyposażona jest w kilka modułów umieszczonych na rufie statku, na lub w pobliżu linii środka. Mimo iż jednostka SPSC nie wymaga wiele miejsca w porównaniu ze standardowymi jednostkami, miejsce to jest teraz zlokalizowane wewnątrz statku, co wiąże się z koniecznością rozwiązania problemów operacyjnych i komercyjnych. Koncepcja samobieżnej tratwy ratunkowej o wzmocnionych krawędziach (HASLIR) uwzględnia jednostkę zlokalizowaną na pokładzie i wymagającą znacznie mniej miejsca niż typowe tratwy. Kolejną zaletą jest system wodowania, który dzięki niewielkiej masie wymaga zastosowania prostych dźwigów dostępnych na statkach. Członkowie projektu Safecrafts skonstruowali prototypy obu koncepcji, aby oszacować możliwość ich wdrożenia. Dzięki przeprowadzeniu projektu udało się opracować metodę porównywania istniejących systemów ewakuacji statków z wydajnością nowatorskich koncepcji. Pośród zalet wiążących się z rozwojem wspomnianych obszarów wskazać można poprawę bezpieczeństwa, szerszą akceptację systemów ratowniczych przez międzynarodowe stowarzyszenia morskie, bardziej wydajne inwestycje w systemy ratownicze i redukcję miejsca potrzebnego na systemy LSA.
