Językowe badania porównawcze
Europejski krajobraz językowy potrafi być fascynujący, a różnice między językami romańskimi i germańskimi mogą dostarczyć ciekawych informacji na temat ewolucji języków na kontynencie. Ważnym zagadnieniem w tym kontekście jest system gramatyczny TAM (czas-aspekt-modalność), a szczególnie zależność między aspektem a modalnością. Aspekt dotyczy czasu, czy to odrębnego fragmentu, czy ciągłego okresu, natomiast modalność (tryb) związana jest ze stopniem konieczności, prawdopodobieństwa lub możliwości. W ramach finansowanego ze środków UE projektu "Zależność między aspektem a modalnością: perspektywa typologiczna" (AMITY) badano odzwierciedlanie interpretacji trybu przez związane z aspektem formy czasownikowe w sześciu językach europejskich: angielskim, niderlandzkim, francuskim, niemieckim, włoskim i hiszpańskim. Naukowcy badali związki między aspektem i trybem, aby opisać zbieżności i różnice w obrębie poszczególnych rodzin językowych i między nimi. W tym celu analizowano modalne interpretowanie aspektów niedokonanych i "preteritów" (aspektów neutralnych). Uczestnicy projektu AMITY przeanalizowali zależności między aspektem a modalnością w każdym z języków, opisali sposoby modalnego używania czasów przeszłych i zebrali odpowiednie dane na podstawie zbioru kryteriów językoznawczych. Następnie przeprowadzili porównanie sześciu badanych języków z perspektywy wewnątrz- jak i międzyrodzinnej, opracowując w ten sposób mapy semantyczne. Dzięki temu możliwe było skuteczne zidentyfikowanie i stworzenie katalogu 14 różnych użyć modalnych dla tych języków – przy czym przez użycie modalne rozumie się wyrażenie inter(subiektywnej) intencjonalności osoby mówiącej. Badacze stworzyli też klasyfikację opartą na różnych kryteriach językoznawczych i obejmującą cztery kategorie użyć modalnych: epistemiczne, ewidencjalne, illokucyjne i kontrfaktyczne. Jednym z najważniejszych odkryć dokonanych podczas projektu jest to, że nie istnieje jeden rodzaj powiązania między aspektem niedokonanym a modalności, ale kilka powiązań o charakterze inferencjalnym. Oznaczałoby to, że nie tylko brak jest uniwersalnego połączenia między aspektem niedokonanym i modalności, ale także brak niezgodności między modalnością a aspektem dokonanym. Te i podobne spostrzeżenia pomagają wyjaśnić niezależną ewolucję każdego z języków i ich osobliwości, otwierając drogę do dalszych rozważań na temat języków europejskich.