Wzmocnić europejskie zabytki
Budynki zabytkowe to ważna część europejskiego dziedzictwa kulturowego. Częstym zjawiskiem jest jednak pękanie i rozpadanie się murów takich obiektów, powodowane ich starzeniem się lub pracą fundamentów. Konieczne jest zatem prowadzenie prac konserwacyjnych, aby zachować stan techniczny i wygląd obiektów zabytkowych. Stosowanie betonu zbrojonego włóknami szklanymi, polimerami lub stalą nie jest rozwiązaniem nowym. Pozwala ono zwiększyć wytrzymałość budynku oraz jego odporność na spękania, temperaturę i drgania. W przypadku obiektów zabytkowych potrzebna jest jednak metoda umożliwiająca wzmocnienie konstrukcji od zewnątrz. W tym kontekście, uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu Operha postanowili stworzyć elastyczną i pozwalającą na demontaż technikę wzmacniania konstrukcji murów budynków zabytkowych w Europie i regionie Morza Śródziemnego. W tym celu naukowcy wykorzystali zaawansowane materiały kompozytowe, w tym polimery wzmacniane włóknami. Szczególną uwagę poświęcono aspektowi wizualnemu konserwacji zabytków, tak aby zminimalizować ingerencję w strukturę budynku zarówno podczas prac konserwacyjnych, jak i po ich zakończeniu. Określono najważniejsze wymagania w zakresie wzmacniania starych konstrukcji oraz zaprojektowano i wyprodukowano elementy wzmocnień. Badania wykazały, że na tle istniejących technik system wzmocnienia konstrukcji muru przy pomocy materiałów włókienniczych (TRM) Operha jest "otwartym" i "w pełni kompatybilnym" rozwiązaniem w zakresie konserwacji budynków zabytkowych. System pozwala zminimalizować wpływ na wartość historyczną samych budynków, jego stosowanie powinno też przyczynić się do poprawy warunków społecznych i gospodarczych w sąsiedztwie takich obiektów.
