Skip to main content
Przejdź do strony domowej Komisji Europejskiej (odnośnik otworzy się w nowym oknie)
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-29
Supersonic transition control

Article Category

Article available in the following languages:

Kontrola przepływu powietrza na skrzydłach podczas lotu naddźwiękowego

Finansowani ze środków UE naukowcy poddali ocenie techniki kontroli przepływu powietrza na skrzydłach samolotu podczas lotu naddźwiękowego. Opracowanie optymalnej konstrukcji skrzydła powinno prowadzić do istotnych redukcji hałasu, emisji spalin i zużycia paliwa.

Naddźwiękowe samoloty latają z prędkością większą od prędkości dźwięku, tj. około 1200 km/h na poziomie morza. Loty takie wytwarzają tzw. gromy dźwiękowe. Fala uderzeniowa powstaje, ponieważ zasadniczo samolot spycha cząsteczki powietrza z drogi, podobnie jak łódź tworzy falę na dziobie podczas ruchu po wodzie. Podobny do gromu hałas słyszalny jest na ziemi po przejściu fali, przy czym następuje nagły spadek ciśnienia, jak w przypadku przebicia balonu. Trzeba dodać, że hałas jest intensywny a fala ciśnienia często wstrząsa oknami w lokalnych budynkach. Jednym ze sposobów ograniczenia hałasu, zanieczyszczeń i zużycia paliwa w trakcie lotu naddźwiękowego jest kontrola przejścia przepływu powietrza wokół skrzydeł z laminarnego na turbulentny. Chociaż techniki kontroli przepływu laminarnego były szeroko badane pod kątem przepływów poddźwiękowych i okołodźwiękowych, niewiele wiadomo na temat stosowalności tych metod do lotu naddźwiękowego. Europejscy naukowcy starali się ocenić te możliwości w ramach finansowania projektu "Kontrola przejścia naddźwiękowego" (Supertrac). Z udziałem dziewięciu partnerów, w tym dwóch producentów samolotów, naukowcy zastosowali numeryczne techniki modelowania, jak również przeprowadzili eksperymenty w tunelu aerodynamicznym w celu rozwoju i testowania technik kontroli przejścia. Naukowcy skoncentrowali się na technikach liczbowych związanych z mikronowymi elementami chropowatymi (MSR), stanowiących nowe podejście do redukcji przepływu turbulentnego, a tym samym oporu tarcia, spełniając specyfikacje emisji zanieczyszczeń i hałasu oraz ograniczenia zużycia paliwa. Eksperymenty MSR, a także kilka innych zastosowanych metod, były pierwszymi tego rodzaju w Europie w zakresie przepływów naddźwiękowych. Wraz ze szczegółowymi analizami numerycznymi umożliwiły one dokładną ocenę i wyjaśnienie wyników wskazujących ważne kierunki badawcze w przyszłości. Ponadto w ramach projektu Supertrac zdefiniowano optymalne trójwymiarowe (3D) skrzydło naddźwiękowe oraz oczekiwane korzyści pod względem redukcji oporu i zużycia paliwa. % Naukowcy projektu Supertrac z powodzeniem wykorzystali najnowocześniejsze techniki numeryczne i eksperymentalne prowadzące do rozwiązania wielu otwartych pytań związanych z laminarnym przepływem powietrza wokół skrzydeł podczas lotu naddźwiękowego.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania