Ochrona europejskich zabytków przed graffiti
Istnieją dwa rodzaje powłok powierzchniowych chroniących przed graffiti: trwałe i protektorowe. Powłoki trwałe nanoszone są na materiały o niskiej porowatości, takie jak metal lub beton. Jednakże nie znajdują one zastosowania w przypadku starożytnych materiałów porowatych użytych do budowy zabytków. Na zabytkach czasami stosowane są powłoki protektorowe, jednak istnieje ryzyko, że procedury usuwania mogą powodować uszkodzenia podłoża. W ramach projektu Graffitage opracowano nową powłokę, która pomaga chronić przed graffiti. W nowym systemie uniknięto wad związanych z konwencjonalnymi materiałami anty-graffiti. Badacze stworzyli nową formę powłoki anty-graffiti, która chroni zabytki poprzez zapobieganie przywieraniu farby do powierzchni. Powłoka składa się ze związku poliamfolitu z aminami polimerycznymi modyfikowanymi pozostałościami fluorowęglowymi. Kryteria określone dla nowej powłoki anty-graffiti wymagały, aby była ona przezroczysta, trwała w warunkach zewnętrznych oraz przepuszczalna dla pary wodnej, lecz nieprzepuszczalna dla wody w stanie ciekłym. Ponadto powłoka musi posiadać niską energię powierzchniową, umożliwiającą usuwanie graffiti z użyciem specjalnie zaprojektowanego łagodnego systemu czyszczenia. Całkowicie nowa formuła może być skomercjalizowana i zastosowana przez lokalne małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), które mogą również przeprowadzać oczyszczanie. Projekt Graffitage będzie miał istotny wpływ przemysłowy na szereg sektorów, w tym producentów środków przeciwdziałających graffiti, restauratorów oraz podmioty zajmujące się usuwaniem graffiti. Działania te wspomogą gospodarkę oraz przyniosą korzyści całemu społeczeństwu w formie ochrony europejskich zabytków i innych obiektów dziedzictwa kulturowego.
