Afryka i Europa łączą siły w walce przeciw malarii
Malaria to jedna z najpoważniejszych tropikalnych chorób pasożytniczych, na którą zapada 300–500 milionów osób rocznie. Śmiertelność wśród pacjentów jest wysoka i wynosi w przybliżeniu 1–2 milionów zgonów rocznie, zwłaszcza wśród małych dzieci. Dodatkowo, ze względu na rosnącą oporność pasożytów na istniejące leki przeciwmalaryczne, niezbędne są nowe środki walki z tą groźną chorobą zakaźną. Terapie skojarzone lekami artemizyninowymi są sposobem na walkę z malarią, jednak i one wiążą się z ryzykiem utraty skuteczności. Aby do tego nie dopuścić, w ramach finansowanego przez UE projektu MALACTRES zbadano istnienie swoistych genów oporności związanych ze zwiększonym przenoszeniem pasożytów po leczeniu. W tym kontekście partnerzy przeprowadzili próby terapii skojarzonej na bazie artemizyniny (ACT) i ocenili wpływ rozmaitych genów na występowanie, żywotność i przenoszenie się pasożytów. Dalsze analizy genetyczne pasożytów, które w mniejszym stopniu reagują na skuteczność leczniczą ACT mogłyby pomóc w identyfikacji potencjalnych markerów oporności. Wiele wysiłku włożono w opracowanie molekularnych prób diagnostycznych opartych na zasadzie reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), którą można by zastosować do wykrywania wszystkich znanych gatunków pasożytów bezpośrednio z krwi pacjenta. Partnerzy są pewni, że testy te mogą zostać wykorzystane w tej dziedzinie do wiarygodnego i szybkiego badania przesiewowego potencjalnych infekcji. Badanie MALACTRES znacząco przyczynia się do długotrwałej walki przeciw lekooporności, dostarczając bezcennych informacji na temat potencjalnych markerów genetycznych zaangażowanych w proces. W połączeniu z szybkim diagnozowaniem, wiedza ta da podstawy do wdrożenia terapii skojarzonych w celu wykorzenienia malarii.
