Osiągnięcie konsensusu w kwestii zespołu słabości
Badacze postawili sobie za zadanie wyjaśnienie, co powoduje słabość u osób starszych, czyli zjawisko, które w dużym stopniu wpływa na produktywność, wyniki gospodarcze i opiekę zdrowotną. Badania nad zespołem słabości rzucają nowe światło na przyczyny rozwijania się u osób starszych niepełnosprawności, nawet pomimo faktu, że badacze nie mogą dojść do porozumienia co do definicji zjawiska. Celem finansowanego przez UE projektu FOD-CC ("Frailty operative definition - consensus conference") było uzyskanie pełnej definicji zjawiska, która doprowadziłaby również do opracowania użytecznego profilu klinicznego. Mówiąc w skrócie, słabość jest zespołem biologicznym związanym z wiekiem, skutkującym niepełnosprawnością i potrzebą hospitalizacji. Na tę definicję składa się wiele warstw odnoszących się do zdrowia psychicznego, odżywiania i zmniejszonej aktywności seksualnej, które z kolei związane są z mnóstwem zagadnień kulturowych, ekonomicznych i etnicznych. Zagadnienie to stało się przedmiotem badań zespołu projektu pracującego nad uzgodnieniem kwestii słabości wśród ekspertów, w szczególności w odniesieniu do jej elementów klinicznych i diagnostycznych. Korzystając z techniki komunikacji znanej jako metoda Delphi, która jest oparta na decyzjach ustrukturyzowanej grupy osób, zespół opracował ponad 130 twierdzeń, pomagających w zdefiniowaniu zespołu słabości. Wyszczególniono różnicę między słabością a niepełnosprawnością, osiągając konsensus w kwestii diagnozy i rokowań, a także wskazano biomarkery umożliwiające zidentyfikowanie zespołu słabości. W szczególności zespół doszedł do wspólnego wniosku, że słabość jest procesem nieliniowym, obejmującym wiele układów organizmu i charakteryzuje się zmniejszoną odpornością na stres oraz może być uznana za zespół objawów klinicznych. Różni się ponadto od nadwrażliwości i niepełnosprawności tym, że łączy w sobie wiele elementów psychologicznych, społecznych, emocjonalnych i duchowych. Zespół projektu wyszczególnił także stan odżywienia, formę fizyczną, zdrowie psychiczne i zdolności kognitywne jako kluczowe elementy oceny słabości. Jednocześnie poczyniono znaczne postępy w identyfikacji biomarkerów służących do diagnozowania słabości i związanych z nią rokowań, co stanowi bardzo ważny krok w zapobieganiu niepełnosprawności. Ma to na celu wprowadzenie polityki związanej z osobami starszymi i ich dobrym samopoczuciem, która ma stanowić instrument wspomagający zapobieganie słabości, jej leczenie i przywracanie dobrej kondycji. Wyniki prac projektu umożliwią także badaczom mierzenie skuteczności interwencji skierowanych przeciwko słabości, przyczyniając się do ograniczenia występowania chorób związanych ze słabością oraz do zmniejszenia wydatków związanych z niepełnosprawnością i opieką zdrowotną. Te wartościowe wyniki i konkluzje były rozpowszechniane za pośrednictwem międzynarodowych periodyków, witryny internetowej projektu, warsztatów i kongresów, a także podczas spotkań organizowanych w Grecji, Hiszpanii, na Tajwanie i w Stanach Zjednoczonych. Warto również wspomnieć, że członkowie zespołu projektu wzięli udział w tworzeniu nowego pisma naukowego "Journal of Frailty", które pomoże umocnić konsensus w omawianym temacie oraz ułatwi skuteczniejszą walkę z tym problemem.
