W kierunku zrównoważonego wykorzystania biomasy
Określenie biomasa odnosi się do energii odnawialnej, która pochodzi z materiału biologicznego, jak rośliny, materiał roślinopochodny czy nawóz naturalny. Produkty uboczne przemysłu drzewnego, prowadzone w tym celu uprawy energetyczne lub odpady biodegradowalne mogą służyć do produkcji biomasy. Przy użyciu spalania, gazyfikacji lub pirolizy, taka biomasa jest następnie przekształcana w biopaliwa, ciepło lub elektryczność i wykorzystywana do celów produkcji energii. Finansowany ze środków UE projekt BIOMOB ("Biomass mobilisation"), skupiając się na aspektach biznesowych, miał na celu zidentyfikowanie możliwości przekształcenia stosowanych badań w mobilizację biomasy. W tym celu konsorcjum musiało poprawić przepływ wiedzy z instytucji badawczych do firm. Dodatkowym wyzwaniem okazał się fakt, że choć biomasa produkowana jest w obszarach wiejskich, badania nad energią odnawialną przeważnie podejmowane są w obszarach miejskich. Aby uzupełnić na tę lukę, partnerzy projektu BIOMOB zbadali również sposoby mobilizacji zdolności produkcyjnej obszarów wiejskich pod kątem biomasy. Regionalne wyzwania zostały tym samym rozwiązane poprzez sporządzenie profili źródeł biomasy w każdym regionie i identyfikację wszelkich regionalnych braków między zasobami a zdolnościami rozwoju badawczo-technologicznego. Wyniki wykazały, że produkcja energii z biomasy w pewnych regionach Europy została zahamowana przez nieświadomość i brak inwestycji. W połączeniu z dotacjami kosztów innych źródeł energii, energia odnawialna z biomasy często odbierana była jako nieopłacalna z ekonomicznego punktu widzenia. W ramach projektu BIOMOB sformułowano zalecenia, których celem było rozbudowanie lokalnych systemów energii z biomasy przy ustanowieniu współpracy w zakresie produkcji energetycznej. Co więcej, zaproponowano technologiczne i sieciowe procesy innowacji zależne od dystansu między biomasą a sieciami produkcji energii. Partnerzy skoncentrowali wysiłki na trzech typach przypadków badawczych, które odzwierciedlały różne organizacje łańcuchów utylizacji biomasy, a mianowicie jedną zainteresowaną stronę, jedno ogniwo w łańcuchu i współpracujące łańcuchy utylizacji biomasy. Ogólnym wnioskiem z badania jest to, że skuteczne i zrównoważone łańcuchy utylizacji biomasy były wielofunkcyjne pod względem zagospodarowania ziemi i biomasy, a także były osadzone w lokalnych społecznościach. Kwestię słabo rozwiniętej produkcji energii z biomasy próbowano rozwiązać poprzez regionalne plany działania, dzięki którym wdrożono strategie biznesowe dotyczące biomasy i plany zachęt do wygenerowania możliwości inwestycyjnych w tym sektorze.
