Światłowody do pokładowych sieci danych w samolotach
Okablowanie miedziane stanowiące podstawę konwencjonalnych sieci danych w samolotach ulega ciągłej ewolucji wymuszonej zmieniającymi się potrzebami. Ewolucji tej towarzyszy jednak niepożądane zwiększanie objętości, ciężaru i kosztów. Zastosowanie naziemnych technologii światłowodowych w samolotach pozwoliłoby ograniczyć te problemy przy jednoczesnym zwiększeniu modułowości, elastyczności i skalowalności sieci. Aby to umożliwić, naukowcy korzystający z dofinansowania UE zainicjowali projekt DAPHNE(odnośnik otworzy się w nowym oknie) ("Developing aircraft photonic networks"). Systemy pokładowe samolotów obejmują wiele węzłów i różne odległości transmisji (rozpiętości przewodów), a potencjalnie też różne przepustowości w zależności od rodzaju przesyłanych danych. Ponadto dane o różnych poziomach istotności są zazwyczaj fizycznie segregowane (poziomy gwarantowane konstrukcyjnie), co zwiększa wymagania dotyczące okablowania. Dzięki technikom fotonicznym segregacja kanałów może się odbywać w obrębie jednej sieci przy zapewnieniu każdemu kanałowi wymaganej jakości usług. Intensywne prace badawczo-rozwojowe były wspomagane użyciem narzędzi do modelowania pokładowych sieci fotonicznych, które stworzono na podstawie komercyjnego oprogramowania do modelowania. Naukowcom udało się osiągnąć nowatorskie wyniki na wszystkich poziomach: sieci, modułów i komponentów fotonicznych. Aby przyspieszyć certyfikację i popularyzację, w systemach DAPHNE zastosowano szereg gotowych urządzeń dostępnych na rynku. Opracowano też nowe elementy i technologie pokładowych sieci fotonicznych, między innymi metodę integracji transmisji danych monitorowania kondycji strukturalnej. Badacze po raz pierwszy zademonstrowali możliwość określania nachylenia samolotu na podstawie różnicowego systemu globalnego pozycjonowania połączonego światłowodami. Zespół opracował rekomendację obudowy modułowej, która zostanie zaproponowana jako nowy standard projektowania sieci światłowodowych w samolotach. Specyfikacja uwzględnia również konstrukcję kabli i typy złączy. W ramach projektu DAPHNE stworzono ponad 20 komponentów fotonicznych do użytku w samolotach, dodatkowo testując część z nich. Skonstruowano między innymi łączniki i rozdzielacze zaadaptowane do nieprzyjaznego środowiska samolotu. Naukowcy poczynili ważne postępy w dziedzinie technik, niezawodności i standaryzacji urządzeń i protokołów używanych w pokładowych sieciach fotonicznych samolotów. Wykonane prace przyniosły około 50 prezentacji na ponad 25 konferencjach międzynarodowych. W niszowym sektorze, jaki stanowią lotnicze systemy światłowodowe, organizowane są na całym świecie tylko dwie doroczne imprezy branżowe i projekt DAPHNE był kluczowym uczestnikiem obu z nich. Bliska współpraca z przemysłem i organizacjami normalizacyjnymi przez cały czas trwania projektu powinna ułatwić certyfikację i popularyzację opracowanych technologii.
