Charakterystyka molekularna mięczaków
Mięczaki z gromady głowonogów, takie jak ośmiornice, kałamarnice i mątwy, mają zadziwiająco podobne do kręgowców tkanki chrzęstne. Występowanie tych przypominających chrząstki tkanek poza linią strunowców sugeruje możliwe wspólne pochodzenie chondrocytów podczas ewolucji królestwa zwierząt. W takim przypadku wszystkie linie tkanki chrzęstnej miałyby ten sam molekularny odcisk palca niezależnie od historii ewolucyjnej. Istnieje też możliwość, że grupy tkanki chrzęstnej w obrębie bezkręgowców są ze sobą niezwiązane. Głównym celem finansowanego przez UE projektu SEPIACARTILAGE ("Molecular characterization of cartilage development in the cephalopod mollusk Sepia officinalis") było stwierdzenie, która z tych możliwości jest prawdziwa. W tym celu naukowcy dokonali charakterystyki molekularnej procesów regulacji i różnicowania chondrocytów u mątwy pospolitej (Sepia officinalis). Ich prace skupiały się zwłaszcza na białkach homeotycznych z rodzin Sox, Ant i Prd. Jako że brak jest danych genomowych dotyczących głowonogów, w celu uzyskania pełnych sekwencji transkryptów paralogicznych genów mątw naukowcy musieli oprzeć się w swoich pracach na obecności wysoce zachowawczych motywów białkowych w badanych genach. Następnie korzystając z bioinformatyki przeprowadzono analizę filogenetyczną, dzięki czemu można było potwierdzić tożsamość sklonowanych genów mątwy. Korzystając z tej strategii zidentyfikowano trzy czynniki transkrypcyjne z rodziny Sox. Ta grupa białek wiążących DNA jest znana z udziału w wielu aspektach różnicowania, w tym w chondrogenezie kręgowców. Analiza ekspresji genów wykazała, że te białka są istotne od momentu rozpoczęcia organogenezy w różnych domenach, lecz nie w obszarach tworzenia tkanki chrzęstnej. Ponadto wyizolowano zachowawcze domeny z kasetą homeo siedmiu homeotycznych czynników transkrypcyjnych z klasy Ant i czterech z klasy Prd. Wszystkie te geny wykazywały zwiększoną ekspresję podczas formowania się narządów. Łącznie prace z zakresu biologii molekularnej dotyczące mątwy Sepia officinalis dostarczyły ważnych danych na temat biologii głowonogów i określonych rodzin genowych. Jednocześnie poczyniono postępy techniczne w badaniach genetyki wzorców embrionalnych u tych wysoce skomplikowanych zwierząt.
