Znaleźć haka na wirus zachodniego Nilu
Cykl przenoszenia WNV, wprowadzanie go na nowe obszary i szkodliwe oddziaływanie wymagają szczegółowego zbadania. Ten wirus RNA ma zmienny genom (w Europie zostało zidentyfikowanych co najmniej pięć linii WNV), co sprawia, że jest uniwersalnym patogenem adaptującym się do nowych gatunków wektorów i gospodarzy, którzy mogą się różnić w zależności od położenia geograficznego. Z tego powodu zwalczanie go jest bardzo trudne. Obecność różnych linii o zróżnicowanej patogenności jest zagrożeniem dla zdrowia publicznego również w związku z potrzebą zagwarantowania bezpieczeństwa transfuzji krwi i przeszczepów narządów. Finansowany przez UE projekt "European West Nile collaborative research project" (EUROWESTNILE) badał warianty WNV w Europie, aby wypełnić luki w wiedzy z zakresu ekologii, patogenności, diagnostyki i modelowania. Członkowie projektu blisko współpracowali z finansowanym przez UE projektem EDENext i innymi projektami, aby usprawnić europejskie badania WNV. Stworzono bazę danych WNV i biobanki poprzez zbieranie i charakteryzację głównych szczepów WNV krążących w Europie i sąsiednich krajach. Wyprodukowano również rekombinowany, żywy lecz atenuowany wirus, który może być użyty w przyszłych szczepionkach. Nowatorskie modele zwierząt WNV zostały poddane standaryzacji do oceny patogenności wariantów WNV. Złapano komary z Austrii, Hiszpanii, Włoszech, Izraela, Rosji i Senegalu, aby zidentyfikować gatunki biorące udział w przenoszeniu WNV i zebrać pijące krew samice, co pomogło w zidentyfikowaniu najbardziej preferowanych przez komary gatunków żywicieli. Dodatkowo, do oceny kompetencji wektora dla różnych linii stworzono kolonie Culex pipiens we Włoskim Narodowym Instytucie Zdrowia. Badacze projektu EUROWESTNILE scharakteryzowali wirom komarów i analizowali wirusowe interakcje między WNV a innymi wirusami oraz powszechnie wykrywanymi wektorami wirusowymi. Stworzono również innowacyjne zestawy prototypów do diagnostyki i nadzoru WNV, zdolne do rozróżniania poszczególnych linii WNV. Do badania stron i modeli, stworzonych do przewidywania zależności populacji komarów od zmian klimatu, wygenerowano mapy zmian klimatycznych i użytkowania ziemi. Rozpatrując najbardziej prawdopodobne czynniki kierunkowe, projekt EUROWESTNILE rzuci światło na wirulencję i pojawianie się WNV na nowych obszarach. Zrozumienie mechanizmów wirusowej replikacji i przenoszenia pomoże naukowcom znaleźć nowatorskie rozwiązania terapeutyczne do zapobiegania infekcjom WNV lub leczenia ich.
Słowa kluczowe
Wirus zachodniego Nilu, genetyka, ekologia, epidemiologia, patogen, komary, modelowanie matematyczne
