Nowe spojrzenie na procesy obróbki skrawaniem
Szlifowanie stanowi nieodłączny etap wykańczania części przemysłowych, umożliwiając produkcję tak różnych produktów, jak kulki łożyskowe, silniki odrzutowe i układy mikroelektroniczne. Dotychczasowe techniki wymagają jednak dużo energii, z której większość zamienia się w ciepło. Rozwiązaniem tego problemu jest obfite spryskiwanie strefy styku chłodziwem, co jeszcze bardziej zwiększa pobór energii, a zmniejsza wydajność. Utylizacja przepracowanego chłodziwa stanowi dla producentów poważny koszt — koszty szlifowania zazwyczaj stanowią około 15% łącznego kosztu wykonania produktu. W wydajnych systemach chłodzenia stosowanych przy innych procesach obróbki skrawaniem, na przykład wierceniu, toczeniu lub frezowaniu, chłodziwo jest rozpylane bezpośrednio w obszarze styku narzędzia z częścią obrabianą. Zaadaptowanie tych technik do szlifowania jest jednak trudne, ponieważ w tym przypadku nie występuje żadna wyraźna krawędź cięcia. Problemem tym zajął się finansowany ze środków UE projekt CAMEL-MCG(odnośnik otworzy się w nowym oknie) . Międzynarodowy zespół badaczy z czołowych instytutów badawczych i przedsiębiorstw przemysłowych opracował rozwiązanie korzystające z dwóch dysz. Pierwsza dysza rozpyla warstewkę oleju pokrywającą porowatości koła szlifującego, natomiast druga uwalnia gaz, który powoduje przymarzanie tego środka smarnego do powierzchni obszaru styku i zapewnia dobre przywieranie podczas całego procesu, co pozwala chronić produkt i uniknąć uszkodzeń spowodowanych nagrzewaniem. Analiza cyklu życia wykazuje, że nowy system powinien zmniejszyć ilość odpadów i zużycie energii podczas szlifowania o 40%, co przełoży się na zmniejszenie kosztu produkcji każdej części o 20%, uwzględniając koszty energii oraz używania i utylizacji chłodziwa. Wyniki projektu CAMEL-MCG mogą mieć znaczący wpływ ekonomiczny na procesy produkcyjne w UE poprzez zwiększenie wydajności tego wszechobecnego procesu przemysłowego.
