Lepsze przywieranie powłok do plastiku dzięki specjalnym cząsteczkom
Choć plastiki są wszechobecne w najróżniejszych urządzeniach, ich niewielka odporność na zadrapanie w porównaniu z metalami czy szkłem wykluczała dotychczas wiele zastosowań w przemyśle samochodowym, budowlanym i meblarskim. Przezwyciężenie tej bariery pozwoliłoby znacznie zmniejszyć masę i koszty wytwarzania różnorodnych produktów. Opracowano już wiele technologii w tym zakresie, ale żadna jak dotąd nie stanowiła pełnego rozwiązania problemu. Odpowiedzią mogą być nowatorskie powłoki na bazie cząsteczek samoorganizujących się, które dobrze przywierają do mało reaktywnych polimerów bez zmiany ich wyglądu. Naukowcy pracujący nad finansowanym ze środków UE projektem NANOSCRATCH(odnośnik otworzy się w nowym oknie) zastosowali przed nałożeniem powłoki etap utleniania, mający na celu aktywowanie powierzchni polimeru. Funkcjonalizacja chemiczna z użyciem cząsteczek samoorganizujących się ułatwiła stworzenie wiązania chemicznego między powierzchnią plastiku a rozprowadzonymi w wodzie nanocząsteczkami odłożonymi wraz z cząsteczkami samoorganizującymi się. Technologię zoptymalizowano do użytku z kilkoma różnymi rodzajami pospolitych polimerów. Badacze sprawdzili różne procedury utleniania, związki utleniające i cząsteczki samoorganizujące się w kombinacji z różnymi reagentami, rozpuszczalnikami oraz warunkami nakładania i schnięcia. W ramach projektu NANOSCRATCH uzyskano znaczne zwiększenie odporności typowych polimerów na zadrapania, a przy tym istotne oszczędności w skali przemysłowej. W połączeniu z opracowanymi ekologicznymi procesami odkładania i przewodnikiem po najlepszych praktykach wyniki projektu otwierają drogę do zastosowania pospolitych plastików w zupełnie nowych obszarach produkcji, między innymi w sektorze motoryzacyjnym i elektronicznym.
