Powłoki zapobiegające nawarstwianiu się lodu na powierzchni samolotów
Oblodzenie szkliste następuje, gdy mocno przechłodzone kropelki przemieszczają się do tyłu po powierzchni samolotu i w końcu zamarzają. Zdarza się tak często w miejscach niechronionych przez termiczne systemy antyoblodzeniowe. Unijni naukowcy pracujący nad projektem ICE-TRACK ("Support of icing tests (runback-ice behaviour of surfaces) and icing mechanisms") przeprowadzili doświadczalne i teoretyczne badania, aby znaleźć powłoki antyoblodzeniowe, które zmniejszałyby przyczepność lodu. Zespół przeprowadził badania doświadczalne nad podstawowymi mechanizmami obladzania, aby określić warunki powodujące tworzenie się oblodzenia szklistego. W serii badań doświadczalnych porównano różne powłoki opracowane w ramach programu Czyste niebo. Skuteczność powłok określano na podstawie grubości powstałego lodu i jego siły przyczepności do powierzchni z powłoką. Naukowcy przedstawili szczegółowe charakterystyki skuteczności powłok i stworzyli cyfrowe modele procesów fizycznych. Wyniki wykorzystano do ustalenia kryteriów projektowania odpowiednich powłok zapobiegających oblodzeniu. Na zakończenie naukowcy opracowali zbiór zaleceń do projektowania materiałów zapewniających niską siłę przyczepności lodu przy oblodzeniu szklistym. Wyniki projektu ICE-TRACK powinny doprowadzić do stworzenia skuteczniejszych zabezpieczeń przed tworzeniem się oblodzenia szklistego na samolotach. Zmniejszanie oblodzenia przyczyni się do ograniczenia liczby wypadków, jak również kosztów eksploatacji i emisji spalin, co pomoże UE osiągnąć cele na 2020 rok, określone przez Radę Doradczą ds. Badań nad Aeronautyką w Europie (ACARE).
