Ocenianie decyzji klinicznych
Decyzje kliniczne rozumiano jako wszystkie decyzje i działania podjęte podczas leczenia pacjenta. Podejmując decyzje dotyczących pacjentów z ciężkimi chorobami psychicznymi należy brać pod uwagę skutki krótko- i długoterminowe oraz udział więcej niż jednej osoby sprawującej opiekę nad pacjentem. Aby oceniać jakość decyzji klinicznych w takich przypadkach, w ramach finansowanego przez UE projektu CEDAR ("Clinical decision making and outcome in routine care for people with severe mental illness") opracowano narzędzia do monitorowania najważniejszych aspektów decyzji klinicznych z perspektywy pacjenta i pracowników służby zdrowia oraz wdrożono te narzędzia do badania wpływu decyzji klinicznych na wyniki leczenia. W badaniu oceniano styl podejmowania decyzji klinicznych, koncentrując się na preferencjach w kwestii udziału w podejmowaniu decyzji (pasywny, mieszany lub aktywny) i zapotrzebowaniu na dostarczane informacje. Narzędzie do oceniania udziału w procesie podejmowaniu decyzji i poziomu zadowolenia z niego (CDIS) było stosowane podczas prawdziwych sesji terapeutycznych. Narzędzie do oceniania decyzji klinicznych w rutynowej opiece medycznej obejmowało kluczowe aspekty procesu decyzyjnego, takie jak treść, kontekst i realizacja. Narzędzia są dostępne w języku angielskim i czterech innych językach, jako że badanie prowadzono w sześciu ośrodkach europejskich. Wyniki wskazują, że pewien styl podejmowania decyzji przez pracowników służby zdrowia znacząco pogarszał wyniki (liczba niespełnionych potrzeb w ocenie pacjenta). Styl podejmowania decyzji przez pracowników służby zdrowia jest jednym z aspektów, które będą w przyszłości na celowniku interwencji nakierowanej na wspieranie aktywnego udziału pacjenta w podejmowaniu decyzji i rezygnację ze stylu mieszanego. Badając zależność pomiędzy procesem podejmowania decyzji klinicznych a wynikiem leczenia, projekt CEDAR pomaga optymalizować opiekę medyczną nad osobami chorymi psychicznie w państwach europejskich.
