Badanie dziury ozonowej nad Arktyką
Projekt RECONCILE powstał w celu zbadania kwestii dotyczących utraty ozonu w stratosferze i zmian klimatu przy pomocy doświadczeń laboratoryjnych i terenowych, a także przy zastosowaniu modeli transportu mikrofizycznego i chemicznego. Konsorcjum zbada najważniejsze procesy i rozszerzy je do dużych chemicznych modeli klimatycznych (CCM), umożliwiających prognozowanie utraty ozonu nad Arktyką oraz interakcję ze zmianą klimatu. Partnerzy projektu będą też badać chemię tlenków chloru i tlenków boru, aby ograniczyć niepewności dotyczące tempa katalitycznej utraty ozonu. Ponadto, w ramach projektu RECONCILE badany będzie wpływ chloru na cząsteczki aerozoli oraz możliwe konsekwencje dziury ozonowej w skali globalnej. Członkowie konsorcjum starają się określić, w jaki sposób nukleacja trójwodnego kwasu azotowego prowadzi do tworzenia się chmur w stratosferze w regionach podbiegunowych, a szczególnie poznać rolę pyłu kosmicznego. Naukowcy będą również badać mieszanie i transport powietrza na mniejszych wysokościach, aby w pełni zrozumieć i odpowiednio odwzorować je w modelach transportu globalnego. Będą też badać dynamiczne procesy mikrofizyczne i chemiczne powiązane z utratą ozonu w stratosferze. Dane te zostaną wykorzystane przez konsorcjum RECONCILE do określenia wiarygodnych parametrów procesu utraty ozonu i zastosowaniach ich w globalnym modelu CCM. Zaktualizowany globalny model CCM zostanie wykorzystany do symulacji dawniejszych i przyszłych trendów dotyczących warstwy ozonowej, aby określić wpływ nowych parametrów procesów w porównaniu z symulacjami odniesienia. Ponadto, naukowcy ocenią skuteczność modelu w odwzorowywaniu obserwowanych trendów. Projekt RECONCILE pomoże zatem uzupełnić brakującą wiedzę na temat dziury ozonowej nad Arktyką oraz jej wpływu na zmianę klimatu.>
