Uczenie się poprzez percepcję słuchową i wzrokową
W projekcie "Perceptual, contextual, and cross-modal learning in hearing and vision: (LEARN 2 HEAR & SEE) biorą udział po dwie instytucje z Europy i USA. Badacze przeprowadzili eksperymenty behawioralne, analizy metodami obrazowania oraz modelowanie obliczeniowe, aby zrozumieć, a jaki sposób ludzie postrzegają przedmioty i odległość przy pomocy słuchu i wzroku. Przeprowadzono liczne doświadczenia i badania polegające na modelowaniu, z wykorzystaniem bodźców słuchowych przy ocenie odległości i postrzeganiu przedmiotów. Zaobserwowano poprawę zdolności oceny odległości w danym pomieszczeniu na podstawie wrażeń słuchowych na przestrzeni kilku dni, szczególnie gdy słuchający koncentrowali się na dźwiękach odbitych. Proste skojarzenie bodźców słuchowych z cechami pomieszczenia sprawiało, że proces uczenia stawał się jeszcze szybszy. Dzięki zastosowaniu funkcjonalnego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI) i wirtualnych technik akustycznych naukowcy określili obszary mózgu uczestniczące w przetwarzaniu informacji o odległości na podstawie wrażeń słuchowych. Badania wykorzystujące modelowanie wykazały, że ludzie oceniają odległość na podstawie dźwięku odbitego od przedmiotów w pomieszczeniu, traktowanego jak sygnały indywidualne, a nie docierające do obydwu uszu (słyszenie dwuuszne). Wskazuje to, że ludzie przełączają się między poszczególnymi bodźcami w celu odbioru informacji przestrzennych przy przechodzeniu z pomieszczenia do pomieszczenia. Eksperymenty z wykorzystaniem bodźców wzrokowych ujawniły, że uczestnicy szybko, lecz nieświadomie uczą się budować oczekiwania na podstawie bodźców wzrokowych. W efekcie uczenie i percepcja zachodzą szybciej. Niestety, po przedstawieniu innych bodźców wzrokowych, pojawiły się uprzedzenia i halucynacje, ponieważ ludzie postrzegali je jako bardziej podobne do bodźców, których oczekiwali. Inne badania wykazały, że ludzie wypracowują długoterminowe oczekiwania w oparciu o bodźce wzrokowe, jakie docierają do nich na przestrzeni całego życia i które mogą powodować uprzedzenia czy halucynacje. Oczekiwania te można jednak zmienić za pomocą serii ćwiczeń. Symulacje wskazują, że uczestnicy posiadają ograniczoną zdolność uczenia się na podstawie różnych zestawów bodźców wzrokowych o złożonej statystyce. Omawiane badania dostarczają danych na temat tego, jak przetwarzamy i odbieramy informacje docierające do nas za pośrednictwem bodźców słuchowych i wzrokowych. Ich wyniki mogą przydać się przy opracowywaniu innowacyjnych sensorycznych urządzeń protetycznych oraz technologii rzeczywistości wirtualnej, które pomogą w rehabilitacji osób niewidomych i niesłyszących.
