Wirtualne środowisko usprawnia interdyscyplinarną współpracę przy projektowaniu i budowie złożonych projektów architektonicznych
Proces projektowania architektonicznego charakteryzuje się złożonymi wyzwaniami ze względu na zjawisko „równoległych światów”, w których architekci, inżynierowie budowlani, mechanicy, elektrycy i hydraulicy pracują razem nad projektem, a każdy z nich ma odrębne wymagania i role. Aby skutecznie doprowadzić projekt architektoniczny do końca, kluczowe jest nawiązanie silnej współpracy i wypełnienie luk między tymi różnymi sferami. Wymaga to wszechstronnego, interdyscyplinarnego narzędzia, które zaspokaja różne potrzeby każdej dyscypliny, jednocześnie umożliwiając specjalistom równoległą pracę nad tym samym projektem. Obecne rozwiązania, choć doskonale radzą sobie z modelowaniem złożonych i kreatywnych projektów, często przedkładają estetykę nad funkcjonalność, ograniczając potencjał rozwiązań opartych na wirtualnej rzeczywistości.
Pryzmatyczne podejście umożliwiające lepsze podejmowanie decyzji
„Celem finansowanego ze środków UE projektu PrismArch było ułatwienie pryzmatycznego rozkładu projektów architektonicznych, inżynieryjnych i budowlanych, umożliwiając specjalistom z różnych dziedzin zrozumienie, w jaki sposób ich decyzje wpływają na cały projekt”, zauważa koordynator projektu Spiros Nikolopoulos. Aby to osiągnąć, naukowcy opracowali przełomową platformę łączącą różne dziedziny, takie jak rzeczywistość wirtualna, grafika komputerowa, uczenie maszynowe, fizyka obliczeniowa i kognitywistyka, we wspólnym obszarze roboczym. W wyniku powstała wielowarstwowa wirtualna przestrzeń robocza, w której specjaliści z różnych dziedzin mogą dynamicznie współpracować nad złożonymi projektami.
Immersyjna współpraca w akcji
Wyobraźmy sobie następującą sytuację: architekt wchodzi do środowiska wirtualnej rzeczywistości i zaczyna projektować zewnętrzną część budynku, podczas gdy inżynier budowlany jednocześnie pracuje nad optymalizacją konstrukcji nośnej. W międzyczasie zespół mechaników koncentruje się na szczegółach instalacji elektrycznej i hydraulicznej. Wszystko to odbywa się w tej samej wirtualnej przestrzeni, zapewniając niezrównaną synergię i umożliwiając wymianę zdań w czasie rzeczywistym. Aby urzeczywistnić tę wizję, zespół projektu PrismArch wykorzystał moc silnika Unreal Engine, narzędzia do tworzenia w trójwymiarze, oferując immersyjne doświadczenie wirtualnej rzeczywistości, które obsługuje zaawansowane symulacje, i opartą na awatarach komunikację multi-obecności. W miarę postępu projektu jego zespół rozszerzył wersję open-source platformy Speckle, aby połączyć popularne profesjonalne aplikacje z platformą rzeczywistości wirtualnej PrismArch. „PrismArch oferuje rozwiązania do rejestrowania wszystkich działań podejmowanych podczas procesu realizacji projektu, umożliwiając śledzenie i rozliczanie wszystkich decyzji oraz wspierając zasadę złotej nici”, zauważa Nikolopoulos. „Platforma łączy poziomy podziału, aby dopasować role użytkowników, zarządzać kontrolą dostępu i zapewniać jurysdykcję prywatności – kluczowy aspekt we wspólnej przestrzeni roboczej”.
Pomoc sztucznej inteligencji i otwarte dane na rzecz płynnej współpracy
Na tym osiągnięcia projektu się nie kończą. „PrismArch wykracza poza tradycyjne metody projektowania, włączając generowanie treści wspomagane przez sztuczną inteligencję, aby zapewnić użytkownikom dostosowane rozwiązania projektowe na etapie projektowania koncepcyjnego i spersonalizowane sugestie oparte na wzorcach zachowań użytkowników”, stwierdza Nikolopoulos. Zespół projektu PrismArch przeprowadził również badania poznawcze i użyteczności w środowiskach projektowych wspomaganych przez wirtualną rzeczywistość, czego wynikiem są 83 wytyczne obejmujące różne aspekty projektowania, doświadczenia użytkownika, interaktywności i współpracy. Ostatecznie przeprowadzono sesje ewaluacyjne w celu zebrania opinii na temat prototypu platformy PrismArch. Ogólnie rzecz biorąc, zespół projektu PrismArch aspirował do zrewolucjonizowania branży budowlanej poprzez wspieranie immersyjnej współpracy multidyscyplinarnej. „PrismArch zapewnia platformę wirtualnej rzeczywistości, w której kontekstowo i kompleksowo prezentowane są estetyka, modele symulacyjne i metainformacje”, zauważa Nikolopoulos. „Powinno to umożliwić płynną manipulację projektem i precyzyjną ocenę nowych wyborów projektowych w środowisku współpracy”.
Słowa kluczowe
PrismArch, wirtualna rzeczywistość, współpraca, budownictwo, architektura, sztuczna inteligencja, Unreal Engine, Speckle
