Specjacja u orek Orki (Orcinus orca) to drapieżnik zajmujący miejsce na szczycie morskiego łańcucha pokarmowego i występujący we wszystkich oceanach. Choć obecnie orkę uważa się za jeden gatunek, to istnieją jego miejscowe odmiany i rozróżnia się kilka rodzajów tego ssaka. Zmiana klimatu i środowisko © Thinkstock Finansowany ze środków UE projekt "Killer whales" (KWAF10) poświęcony był badaniu podstaw genetycznych zróżnicowania fenotypu oraz roli doboru ekologicznego u tego gatunku. Fenotyp zwierzęcia to połączenie jego widocznych cech fizycznych. Inicjatywa KWAF10 miała zatem na celu zbadanie przyczyn ewolucyjnych zmienności fenotypu w populacjach orki. Globalny zbiór danych posłużył do uzyskania danych skanowania całego genomu. Naukowcy badali zmiany nukleotydów w całym genomie u licznych osobników orki, aby określić historię populacji tego gatunku. Uwzględniono tu między innymi dawniejsze o obecne migracje, zmiany zasięgu i adaptacje do zmieniającego się środowiska. Użyto wysokoprzepustowej technologii sekwencjonowania DNA, aby odpowiedzieć na pytania dotyczące ewolucji, ochrony i genetyki populacji. Choć orka nie jest gatunkiem modelowym, wybrano ją, ponieważ jest znana wystarczająco dobrze, aby móc poddać tę technikę walidacji i przedstawić dającą się sprawdzić hipotezę. Technikę sekwencjonowania DNA wykorzystano do znalezienia genów znajdujących się pod presją selekcyjną i powiązania ich z cechami fenotypowymi. Ponadto uczeni zsekwencjonowali dały genom orki, jako pierwszego ssaka morskiego. Uczestnicy projektu KWAF10 zdobyli informacje na temat adaptacji genomu ssaków do środowiska morskiego. Pomogą one również zrozumieć, w jaki sposób regiony genomu różnicowały się podczas procesu specjacji. Słowa kluczowe Specjacja, orka, Orcinus orca, zróżnicowanie fenotypów, dobór ekologiczny, sekwencjonowanie DNA, genetyka populacji, ssak morski, genom ssaków
