Lepsze polityki dotyczące gangów i młodzieży
Akty przemocy, jakie miały miejsce w różnych krajach Europy z udziałem młodych imigrantów, a także przedstawicieli drugiego pokolenia imigrantów, stały się w ostatnich latach źródłem rosnących obaw dotyczących działalności gangów. W efekcie szereg doniesień medialnych doprowadził do zwiększenia strachu wśród społeczeństwa oraz do nasilenia się stygmatyzacji. Finansowany ze środków UE projekt "Gangs policies: Youth and migration in local contexts" (YOUGANG)(odnośnik otworzy się w nowym oknie) poświęcony był badaniu lokalnych i krajowych polityk, które zmieniały swój charakter z instrumentów wykluczających społecznie na sprzyjające włączeniu społecznemu. Prace koncentrują się zarówno wokół sukcesów, jak i ograniczeń takich polityk, a ich ostatecznym celem jest znalezienie skutecznych rozwiązań tego problemu. Posługując się doświadczeniami hiszpańskimi jako studium przypadku zbadano rozwój polityk dotyczących gangów na przestrzeni ostatnich 10 lat. W szczególności skupiano się na Barcelonie i Madrycie. Od 2006 r. gangi w Barcelonie są przekształcane w młodzieżowe stowarzyszenia kulturalne, zarejestrowane przez władze Katalonii. Głównym celem tych działań jest ograniczenie przemocy. Z kolei w Madrycie te same grupy uznano za nielegalne i objęto polityką zerowej tolerancji. Wraz z nadejściem kryzysu gospodarczego realizacja inkluzywnych polityk w odniesieniu do gangów utknęła w martwym punkcie. W ostatnich latach zmiany dotyczące środków finansowych oraz priorytetów prawodawców przyczyniły się do nasilenia się przemocy wśród ludzi młodych. Wyniki badania wskazują, że jeżeli walka z gangami ma być skuteczna, musi być analizowana z punktu widzenia kultur młodzieżowych. Polityki ograniczania szkód ustępują na rzecz ograniczania negatywnych konsekwencji określonych zachowań. Działając jako przestrzenie społeczne cechujące się włączeniem i szansami, gangi stanowią alternatywę dla wykluczenia społecznego niektórych grup młodzieży. Wskazuje to, że polityki publiczne muszą dążyć w kierunku wykorzystania alternatywnych zasobów. Wyniki omawianych badań powinny przydać się prawodawcom i zarządcom, do zastosowania na poziomie lokalnym, jak i krajowym. W ten sposób możliwe będzie stworzenie lepszych polityk dotyczących gangów i młodzieży.
