Satelity ratują życie podczas katastrof Na orbicie umieszczane są nowe satelity, należące do największego na świecie systemu monitorowania Ziemi. Przesyłane przez nie wyraźne zdjęcia lądów, mórz i atmosfery mogą pozwolić na analizowanie klęsk żywiołowych i pomóc w prowadzeniu działań ratunkowych. Gospodarka cyfrowa © Thinkstock Pierwsze satelity Sentinel zostały umieszczone na niskiej orbicie okołoziemskiej w ramach unijnego programu Copernicus przy wsparciu Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA). Te obserwujące Ziemię satelity mogą monitorować wycinkę lasów, kurczenie się morskich lodowców czy postępy zmian klimatycznych. Jednym z najbardziej innowacyjnych zastosowań gromadzonych danych jest łagodzenie skutków katastrof naturalnych. Dokładniej mówiąc, powstała usługa Copernicus Emergency Mapping Service, której zadaniem jest monitorowanie skutków klęsk żywiołowych. W ramach projektu SENSUM (Framework to integrate space-based and in-situ sensing for dynamic vulnerability and recovery monitoring), finansowanego ze środków UE, naukowcy opracowali narzędzia komputerowe umożliwiające powszechne udostępnienie map trzęsień ziemi, powodzi i osuwisk. Narzędzia SENSUM łączą dane uzyskane z satelitów obserwacji Ziemi z danymi uzyskiwanymi z systemów naziemnych, takich jak dookólne kamery do zdjęć pomiarowych. Połączenie to zapewnia dostęp do solidniejszych danych szacunkowych potencjalnych strat. Na przykład oprogramowanie identyfikuje, które obserwacje systemu Copernicus najlepiej ukazują strukturę ekstremalnych opadów i obszary narażone na powodzie. Od początku realizacji projektu jego partnerzy opierali się na darmowym oprogramowaniu open source, by zapewnić szeroki dostęp do map władzom odpowiedzialnym za zarządzanie kryzysowe oraz ogółowi społeczeństwa. Narzędzia te przekładają obserwacje z systemu Copernicus na informacje łatwe do zinterpretowania nawet przez osoby niewykwalifikowane. Opinia publiczna ma także swobodny dostęp do obserwacji, dzięki czemu może przygotować się na nadejście katastrofy naturalnej i odpowiednio reagować. W najbliższych latach planuje instalację kolejnych satelitów Sentinel, przy czym umieszczenie ostatniego satelity na orbicie planowane jest na rok 2030. Potencjał obserwacyjny systemu Copernicus będzie się powiększał, a uzupełnieniem satelitów będzie sieć czujników naziemnych, którymi zarządzać będzie Europejska Agencja Środowiska (EEA). Jednocześnie narzędzia komputerowe SENSUM mogą wyjść z fazy eksperymentalnej i zostać w pełni rozwinięte, by pomagać władzom w sprawnym zarządzaniu zasobami awaryjnymi. Przykładem może być interaktywne narzędzie do gromadzenia wiedzy, które będzie oceniać potrzeby informacyjne użytkowników końcowych na różnych etapach cyklu zarządzania kryzysowego. Słowa kluczowe Klęski żywiołowe, satelity Sentinel, Copernicus, obserwacja Ziemi, SENSUM
