Stosunki Iranu z Zachodem
Irańska polityka zagraniczna jest od dawna powodem do obaw dla społeczności międzynarodowej. Teorie stosunków międzynarodowych nie pozwalają na pełne wyjaśnienie zmieniającego się stanowiska Iranu: czasami skłonnego do współpracy, a innym razem wrogiego. Finansowany ze środków UE projekt NUCBURPOLITICS (Understanding Iran's resumption of its nuclear program: The role of governmental politics) miał na celu wyjaśnienie irańskiej dynamiki w tej dziedzinie. W jego ramach badano tezę, zgodnie z którą za zmiany irańskiej polityki zagranicznej mogą odpowiadać zmiany układu sił we władzach tego kraju. Aby tego dokonać, dokonano przeglądu piśmiennictwa na temat międzynarodowych sankcji i implikacji irańskiej polityki zagranicznej, a także zmian tej polityk dotyczących krajowych i międzynarodowych kwestii politycznych. Następnie zebrano szczegółowe informacje na temat ewoluujących negocjacji Iranu z Europą i USA, w oparciu o teorię stosunków międzynarodowych. Wyniki analiz wskazują, że międzynarodowe sankcje skłaniają Iran do negocjacji. Jednakże, kwestie związane z irańską polityką wewnętrzną wydają się mieć niewielki wpływ na politykę zagraniczną tego kraju. Ponadto na stanowisko negocjacyjne Iranu wpływają międzynarodowe wydarzenia oraz dynamika geopolityczna. Mówiąc bardziej szczegółowo, zespół ustalił, że sankcje jądrowe i ekonomiczne miały kluczowe znaczenie przy wpływaniu na politykę zagraniczną Iranu. Stwierdzono też, że międzynarodowe instrumenty, w tym sankcje, wpłynęły na preferencje polityczne w samym Iranie. Równolegle odnotowano, że polityka Najwyższego Przywódcy Chameneiego pomogła w skłonieniu kraju do przystąpienia do negocjacji w roku 2015. Zespół uznał, że odmrożenie kapitału i inwestycji zagranicznych niewątpliwie wesprze obozy umiarkowane i reformatorskie w Iranie, prowadząc do stopniowej liberalizacji kraju. Co ważne, wzrost siły nabywczej Irańczyków oznaczać będzie większe korzyści dla UE niż USA ze względu na bliskość geograficzną. Ponadto wzrost znaczenia Iranu powinien doprowadzić do zwiększenia wpływu na regionalnych sojuszników, tj. Irak, Syrię i Jemen, a sunnickie państwa arabskie będą starały się zrównoważyć siłę tego państwa. Informacje o wynikach prac rozpowszechniano na seminariach i w mediach, a także w środowisku naukowym. Projekt NUCBURPOLITICS pozwolił spojrzeć z nowej perspektywy na czynniki polityczne i inne uwarunkowania wpływające na politykę zagraniczną Iranu. Prace te przydadzą się w kierowaniu współpracą międzynarodową z Iranem.