Liposomy jako wektory do specyficznego dostarczania leków
Celem finansowanego przez UE projektu LISCOMF (Light-induced spatiotemporal control of membrane fusion for targeted therapy) było zaprojektowanie wektorów liposomalnych do dostarczania klinicznie istotnych leków do docelowych komórek in vitro. Struktura i skład wektorów będzie dobrany w taki sposób, aby mogły działać tylko pod wpływem światła z zewnątrz. Innymi słowy, indukowanie fuzji liposomalnej z plazmatyczną błoną komórkową jest wyzwalane po napromieniowaniu świetlnym. Naukowcy wykorzystali peptydy osłonowe, które uprzednio indukowały spontaniczne fuzje liposom-liposom i przymocowali je do docelowych błon. Naukowcy najpierw wykazali kontrolę przestrzenną przyłączania liposomu do błon komórkowych i fotoindukowaną degradację osłon oraz fuzję. W końcowym etapie projektu przeprowadzili szeroko zakrojone badania przesiewowe wektorów liposomalnych w modelu in vivo. Przebadano ponad 50 niefunkcjonalizowanych liposomów na zarodkach danio pręgowanego. Zbadano przesiewowo w dużej rozdzielczości rozmieszczenie liposomów w obrębie całego ciała. Badanie potwierdziło, że liposomy kationowe oddziałują niespecyficznie z śródbłonkiem naczyniowym, podczas gdy liposomy o średnicy >200 nm są łatwo wychwytywane przez fagocyty jednojądrzaste. Wychwyt ten udało się wyraźnie zmniejszyć poprzez PEGylację powierzchni liposomów.
Słowa kluczowe
Liposomy, wektor, dostarczanie leku, LISCOMF, danio pręgowany