Innowacyjne metody badania starożytnych tkanin
W ramach finansowanego ze środków UE projektu TEXSET (Textiles in southern Etruria. Textile technology in central Tyrrheanian Italy from Late Prehistory to the Roman Republican Period) analizowano rozwój technologii tkackich oraz wykorzystanie włókien tekstylnych w środkowo-zachodnich Włoszech. Badanie objęło okres od późnej prehistorii (koniec epoki brązu, X w. p.n.e.) aż do okresu etruskiego (VIII-IV w. p.n.e.). Głównym celem prac było zbadanie narzędzi przędzalniczych i tkackich ze świata etrusko-italskiego. Uczeni starali się też zaprezentować badania naukowe w nowatorski i bardziej przystępny sposób, aby przekazać szerokiemu gronu odbiorców wiedzę na temat znaczenia tkactwa w świecie starożytnym. Archeologię eksperymentalną połączono z podejściem etnograficznym. Zastosowanie nowych metod analitycznych do badania tkanin pomogło w poznaniu najważniejszych przedetruskich i etruskich narzędzi tkackich oraz wyrobów wytwarzanych przy ich użyciu. Utworzono obszerną sieć gromadzącą muzea i dokumenty katalogowe z rysunkami i zdjęciami narzędzi tkackich. Uruchomiono program eksperymentalny mający na celu zbliżenie do siebie metod doświadczalnych stosowanych w Europie północnej i południowej. Może to pomóc w lepszym zrozumieniu długiego łańcucha działań związanych z tkactwem i zaproponowaniu bardziej wyczerpującej interpretacji narzędzi i technologii tekstylnych. Wyniki projektu TEXSET rozpowszechniano na konferencjach. Omawiane prace przyczyniają się do dokładniejszego poznania długiego okresu ewolucji produkcji tkanin, łącząc badania archeologiczne i muzealne w celu stworzenia nowych sposobów prezentacji artefaktów i narzędzi tekstylnych.
