Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Hydrogen Cyanide and Thiocyanate Transformations in Anoxic Aquatic Systems

Article Category

Article available in the following languages:

Zachowanie cyjanowodoru w środowisku wodnym

Proces uwalniania cyjanowodoru w środowisku wodnym był przedmiotem badań naukowców w ramach projektu finansowanego ze środków UE. Badanie miało na celu określenie procesu biogeochemicznego kontrolującego uwalnianie i ewakuowanie cyjanowodoru, jak również towarzyszących temu reakcji chemicznych.

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko
Żywność i zasoby naturalne icon Żywność i zasoby naturalne

Projekt THIOCYANOX (Hydrogen cyanide and thiocyanate transformations in anoxic aquatic systems) został utworzony, aby zbadać procesy powstawania cyjanku i tiocyjanianu oraz ich biogeochemiczne transformacje, jakie następują w różnych rodzajach systemów wodnych o niskiej zawartości tlenu. Badano tempo reakcji różnych typów cyjanku w powiązaniu z poszczególnymi związkami siarki, aby stwierdzić, w jaki sposób rozprowadzane są cyjanek i produkty jego transformacji w systemach wodnych ubogich w tlen na całej planecie. Naukowcy określili również parametry biogeochemiczne, które kontrolują proces powstawania, uwalniania i transformacji cyjanku i tiocyjanianu. Próbki z wielu lokalizacji i miejsc o różnych biogeochemicznych uwarunkowaniach zostały pobrane i zbadane na obecność względnie stabilnych produktów transformacji cyjanowodoru. Zawierały one tiocyjanian i silne kompleksy cyjankowe metali. Przeprowadzono również szczegółową analizę mechanizmów biogeochemicznych podczas uwalniania cyjanku i jego transformacji w trzech wybranych systemach: w zatoce Akaba na Morzu Czerwonym, zatoce Jadebusen w niemieckiej części Morza Północnego oraz w Jeziorze Galilejskim. Badaniom tym towarzyszyły eksperymenty laboratoryjne w celu określenia szybkości reakcji pomiędzy kompleksami cyjanku metali i cyjankiem adsorbowanym w naturalnym środowisku wodnym. Wyniki projektu THIOCYANOX pokazały, że głównym czynnikiem kontrolnym stężenia cyjanowodoru w osadach było raczej tempo jego zużycia, niż uwalniania z korzeni rośli. W osadach o wyższej zawartości tlenu cyjanowodór jest bardzo szybko pochłaniany. Natomiast w beztlenowych i ubogich w siarczki osadach, cyjanowodór, który uwalniany jest przez korzenie roślin, może przetrwać dłużej, a jego stężenie wzrasta. Wszystkie te ustalenia wraz z wcześniej publikowanymi danymi pokazują, że cyjanowodór w systemach wodnych jest obecny głównie w przybrzeżnych warstwach osadowych bogatych w roślinność. Ponadto transformacja cyjanowodoru w tiocyjanian jest możliwa wyłącznie w obecności wystarczającej ilości siarkowodoru.

Słowa kluczowe

Cyjanowodór, THIOCYANOX, tiocyjanian, kompleksy cyjankowe metali, siarczki

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania