Światowy przełom projektu 5. PR w leczeniu ślepoty
Projekt sfinansowany w ramach Piątego Programu Ramowego (5. PR) odniósł sukces, rozwijając implant elektroniczny, który pozwoli osobom niewidomym na częściowe odzyskanie wzroku. W swoim przełomowym eksperymencie projekt OPTIVIP umożliwił niewidomej kobiecie 'widzenie' obrazów transmitowanych do jej mózgu za pomocą miniaturowej kamery zamontowanej w jej okularach. Wszczepialna proteza umieszczona za jej okiem przekazywała obrazy zarejestrowane za pomocą kamery do nerwu wzrokowego. 'To jest doskonały przykład obszaru, w którym Europa mogłaby stać się liderem na skalę światową' powiedziała Komisarz do spraw Społeczeństwa Informacyjnego i Mediów, Viviane Reding, prezentując 21 lutego projekt. 'Mamy przewagę, ponieważ stworzyliśmy metodę najlepszą z możliwych. To pozwoli nam sprzedać ją na całym świecie i być niezależnymi od technologii rozwijanych gdzie indziej,' dodała Reding. Claude Veraart z Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium w Belgii wyjaśnił, że na całym świecie działa 15 grup, które próbują opracować podobne technologie i chociaż dwie ekipy ze Stanów przedstawiły implanty podobne do OPTIVIP, to jednak w obu przypadkach nie dorównują one grupie UE. W całej Unii na retynopatię cierpi około 300,000 ludzi. W tym przypadku ślepota jest wynikiem uszkodzenia komórek siatkówki, które wyściełają wewnętrzną powierzchnię oka. Jeżeli stan warstwy tkankowej, która pokrywa oko i przetwarza obrazy pogarsza się, rezultatem jest częściowa lub całkowita ślepota, nawet jeśli sam nerw wzrokowy byłby wciąż zdrowy. Projekt OPTIVIP wykorzystał możliwość kompensacji retynopatii poprzez ominięcie uszkodzonych komórek siatkówki i bezpośrednią sztuczną stymulację nerwu wzrokowego, jak powiedział profesor Veraart. Grupa zaimplantowała do nerwu elektrodę, która przetwarza obrazy uchwycone przez mała kamerę umieszczoną w okularach pacjenta. Jak wyjaśnił profesor Veraart, OPTIVIT bazuje na osiągnięciach wcześniej realizowanego europejskiego projektu badawczego, zwanego MIVIP, w ramach którego w roku 2000, po raz pierwszy w historii udało się wszczepić elektroniczną protezę tego typu. Pomimo, iż eksperyment okazał się pomyślny, implant MIVIP był umieszczony zbyt głęboko w czaszce, zatem pacjenta trzeba było poddać dziewięciodniowemu okresowi zdrowienia. Tymczasem grupa OPTIVIP rozwinęła mniej inwazyjną technikę chirurgiczną, która polega na umieszczaniu protezy w tylnej części oka, co umożliwia pacjentowi dojście do zdrowia już po dwóch dniach w szpitalu. 'Po operacji chirurgicznej wcześniej zupełnie niewidoma pacjentka była w stanie dostrzec jasne wzory transmitowane przez kamerę. Poprzez ćwiczenia i treningi nauczyła się interpretować sygnały i rozpoznawać przedmioty. W czasie testów w otoczeniu laboratoryjnym pacjentka poprawnie zidentyfikowała wzory i przedmioty w 87 procentach przypadków. Była w stanie ocenić odległość i chwytać przedmioty znajdujące się w jej otoczeniu. Bardzo dobrze toleruje implant. Nie ma żadnych nieprzyjemnych efektów ubocznych,' stwierdziła ekipa OPTIVIP. Według profesora Veraart dwa tygodnie trwało odpowiednie przeszkolenie pacjentki, tak, aby mogła efektywnie wykorzystać urządzenie. Wkrótce powinna być zdolna do wykorzystywania go w domu, w swoim codziennym środowisku. Aplikacja, która będzie prawdopodobnie kosztować około 20,000 euro powinna być skomercjalizowana do roku 2008. 'Musimy pamiętać, że obecnie mówimy o prototypie,' powiedziała Reding. Początkowo koszty są wysokie, ale po jakimś czasie, ze względu na rozwój rynku, cena spada.'