Działania podejmowane przez młodzież pomogą złagodzić wpływ poczucia niepewności zatrudnienia
Wykluczenie z rynku pracy nie jest nowym zmartwieniem, ale w wyniku kryzysu z 2008 r., po którym przyszła wielka recesja, wiele osób zaczęło na nowo rozważać sposób oceny związanych z tym czynników i problemów. Finansowany przez UE projekt NEGOTIATE dostarczył nowego, biorącego pod uwagę różnice płci i porównywalnego zestawu danych o konsekwencjach wczesnego rozwoju poczucia niepewności zatrudnienia. W ramach projektu brano także pod uwagę aktywne działania młodych ludzi podejmowane, by zmniejszać takie skutki. „Takie działania mogą obejmować wykorzystywanie własnych umiejętności i wiedzy członków rodziny lub znajomych na potrzeby kontaktu z potencjalnymi pracodawcami, lub korzystanie z usług i pomocy przy zatrudnieniu, a także usług socjalnych”, wyjaśnia koordynator projektu, prof. Bjørn Hvinden. W innych przypadkach, takie osoby wracają do szkoły, szukając sposobów na podniesienie swoich umiejętności, lub przeprowadzają się w rejony, gdzie dostępnych jest więcej miejsc pracy, bywa, że nawet poza granice kraju. Badanie oparte jest na analizach łączących istniejące wielkoskalowe zestawy porównywalnych danych z oryginalnymi danymi jakościowymi z 211 rozmów, przeprowadzonych na żywo w 7 różnych krajach. Rozmowy pozwoliły uzyskać lepszy obraz działań podejmowanych przez młodych ludzi, długoterminowe konsekwencje wczesnego rozwoju poczucia niepewności zatrudnienia i dostarczyło nowej wiedzy o związanym z tym „piętnem”. Termin ten odnosi się do zmniejszonych perspektyw zatrudnienia, całkowitego wykluczenia z pracy zarobkowej, obniżonego samopoczucia czy nawet długoterminowych konsekwencji zdrowotnych. Typowi „podejrzani” Prowadzenie aktywnych działań dla pewnych grup młodzieży wiąże się z większymi trudnościami. Projekt NEGOTIATE wskazał młode kobiety, dzieci ze środowisk o niskim statusie społeczno-ekonomicznym i edukacyjnym, a także młodych ludzi z mniejszości etnicznych, jako szczególnie wrażliwe grupy. Badania nad dynamiką procesu odciskania piętna w różnych okolicznościach krajowych i instytucjonalnych ukazał wyraźne różnice we wzorcach tego procesu w poszczególnych krajach i znaczące różnice pomiędzy krajami w odniesieniu do edukacji i płci. Partnerzy projektu rozważali też inny aspekt procesu odciskania piętna: sposoby, na które pracodawcy oceniają aplikantów. Jedno z badań pokazało, że pracodawcy z Bułgarii i Grecji wykazywali mniejsze zainteresowanie okresami bezrobocia w CV aplikantów, a pracodawcy z Norwegii i Szwajcarii oceniali to bardziej krytycznie. Inne odkrycia sugerują, że rekruterzy karzą aplikantów z rozległym doświadczeniem w wykonywaniu pracy poniżej swoich kwalifikacji, kiedy to pracownik ani nie wykorzystuje wcześniej nabytych umiejętności, ani ich dalej nie rozwija. Lepsza polityka pomoże wzmocnić aktywne działania i zapewnić poczucie stabilności zatrudnienia Najważniejsze odkrycie projektu miało związek z wpływem szeregu czynników na proces odciskania piętna. „Jednakże”, jak mówi Hvinden, „należy zauważyć, że wpływ takich czynników nie jest uniwersalny, lecz warunkowy”. Znaczenie czynników kontekstowych oznacza, że nie istnieje jedno podejście, które można zastosować w odniesieniu do całej Europy lub jej podobszarów. Te ustalenia będą miały duże znaczenie dla procesu ustanawiania polityk, zarówno na poziomie UE, jak i na poziomie krajowym. Krajowe publiczne służby zatrudnienia muszą ostrożnie ocenić jakie środki lub ich kombinacja, będą najlepsze w indywidualnych przypadkach. Muszą wziąć pod uwagę wcześniej zdobyte umiejętności i doświadczenie zawodowe, jak również sytuację na rynku pracy w ich kraju. Innym czynnikiem jest niedostatecznie wykorzystany potencjał poznawania innych polityk i wymiany dobrych praktyk politycznych między państwami członkowskimi w ramach europejskiej strategii zatrudnienia. Ponadto „UE musi promować lepszą równowagę między środkami ukierunkowanymi na popyt i podaż w państwach członkowskich”, podkreśla profesor. Rozpowszechnianie informacji – na szczeblu krajowym i unijnym Różne zespoły badawcze przygotowały rozdziały książek i opublikowały artykuły naukowe w uznanych, międzynarodowych czasopismach. Były to publikacje zarówno w języku angielskim, jak i w innych językach. Na koniec zespół projektu NEGOTIATE opublikuje dwa tomy: „Bezrobocie wśród osób młodych i poczucie niepewności zatrudnienia w Europie: Opis problemu, czynniki ryzyka i polityka” oraz „Pokonując wcześnie rozwinięte poczucie niepewności zatrudnienia: Samopoczucie, proces odciskania piętna i wytrzymałość europejskiej młodzieży”. Badacze z projektu NEGOTIATE omawiali możliwe konsekwencje polityczne swoich odkryć z przedstawicielami decydentów i innych stron zainteresowanych, zarówno na szczeblu europejskim, jak i krajowym. Wydarzenia organizowane na rzecz wspierania projektu obejmowały rozpowszechnianie informacji, spotkania ze stronami zainteresowanymi, konferencje i debaty telewizyjne. Naukowcy oczekują, że wyniki projektu „wpłyną także na przyszłe badania nad bezrobociem i niepewnością młodzieży oraz na krótko- i długoterminowe konsekwencje wcześnie rozwiniętego poczucia niepewności zatrudnienia”.
Słowa kluczowe
NEGOTIATE, niepewność zatrudnienia, zatrudnienie, rynek pracy, młode osoby bezrobotne, praca poniżej kwalifikacji
