Europejskie narzedzia obserwacji Ziemi sluzace skutecznym przygotowaniom i dzialaniom na wypadek katastrofy
Niedawne katastrofy naturalne, takie jak tsunami na Oceanie Indyjskim oraz trzęsienie ziemi w Południowej Azji, uwypukliły fakt, że środki służące do skutecznego przygotowania i działania na wypadek katastrofy są dla ofiar sprawą życia i śmierci. Jako główna organizacja finansująca i koordynująca obronę cywilną oraz pomoc humanitarną w Unii Europejskiej, Komisja Europejska musi mieć możliwość podejmowania skutecznych decyzji w sytuacjach kryzysowych w ciągu kilku godzin od wystąpienia katastrofy, zarówno na poziomie finansowym, jak i w terenie w celu wsparcia pomocy humanitarnej oraz odbudowy zniszczeń. Wspólne Centrum Badawcze Komisji (WCB) ułatwia podejmowanie tych decyzji poprzez wprowadzenie najnowszych narzędzi obserwacji Ziemi umożliwiających terminowe gromadzenie odpowiednich informacji. Poprzez zastosowanie technologii satelitarnych i informacyjnych wysokiej rozdzielczości, eksperci WCB są w stanie szybko zapewnić pomoc na bazie aktualnych map katastrof i wskazując przejezdne szlaki transportowe i strefy uszkodzeń, co wykorzystane będzie przez służby ratownicze, pomoc humanitarną i przy odbudowie zniszczeń. W dniu 8 października zaraz po trzęsieniu ziemi w Południowej Azji, Globalny System Ostrzegania przed Katastrofami i Koordynacji (GDACS) ogłosił w ciągu 30 minut alarm dla służb ratowniczych za pośrednictwem SMS i poczty elektronicznej. Użycie systemu GDACS, opracowanego przez WCB we współpracy z Biurem Pomocy Humanitarnej ECHO i Biurem Koordynacji Pomocy Humanitarnej Organizacji Narodów Zjednoczonych, wywołało natychmiastową reakcję i szybkie uruchomienie środków pomocy kryzysowej w wysokości 3,6 miliona euro. W powiązaniu z partnerstwem RESPOND, WCB rozpoczęło również opracowywanie map wysokiej rozdzielczości i przeprowadzanie ocen wpływu, aby wesprzeć prace służb Komisji, działanie mechanizmu obrony cywilnej UE oraz europejskich i międzynarodowych agencji pomocy. Ułatwiło to identyfikację przejezdnych dróg i unikanie obszarów zablokowanych przez osuwiska ziemi, tak że pomoc mogła dotrzeć w jak najkrótszym czasie do zniszczonych terenów. Co więcej, szybka analiza obrazów przed i po wystąpieniu katastrofy pozwoliła WCB na wskazanie obszarów objętych największymi zniszczeniami, zwłaszcza w odległych i niedostępnych regionach, oraz oszacowanie liczby poszkodowanych osób, umożliwiając pracownikom organizacji pomocowych skierowanie działań na tereny o największych skupiskach pozostałej przy życiu ludności najbardziej potrzebującej pomocy. Szybko oszacowano, że w promieniu 90 km od epicentrum trzęsienia ziemi poszkodowanych zostało około trzy miliony osób. Wspomniane mapy i wyniki ocen są obecnie dostępne w wersji elektronicznej w serwisie internetowym WCB. Są one również rozprowadzane w środowisku organizacji pozarządowych jako materiał pomagający w planowaniu przyszłych programów odbudowy zniszczeń. Głównym wyzwaniem pozostało wygenerowanie dokładnych i użytecznych informacji, które mogą wspierać wczesne etapy poszukiwań i operacji ratunkowych w trakcie katastrof humanitarnych w przyszłości. Wyzwanie to podjął już przemysł kosmiczny, który planuje przeprowadzenie misji z użyciem środków optycznych i radarów, mających zapewnić częstsze gromadzenie danych satelitarnych o bardzo wysokiej rozdzielczości przestrzennej po wystąpieniu katastrofy, niezakłóconych przez chmury.s