Spadek liczebnosci motyli pokazuje rownolegle zanikanie siedlisk i bioroznorodnosci
Liczebność populacji motyli gwałtownie spada w całej Europie. Zdaniem autorów nowego badania, opublikowanego w "Journal of Insect Conservation", przyczyną tego stanu jest równoległe zanikanie różnorodności biologicznej. Naukowcy nie tylko opłakują wyginięcie populacji motyli; ich zdaniem są one również doskonałymi wyznacznikami ogólnej kondycji europejskiego środowiska naturalnego. "Wrażliwość na zmiany w środowisku oraz dostępność danych z całej Europy sugerują, że [motyle] są bardzo dobrym materiałem do tworzenia wskaźników bioróżnorodności, oraz że razem z innymi najważniejszymi grupami, takimi jak ptaki, będą przydatne do śledzenia postępu w realizacji celu unijnego, jakim jest powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej do 2010 r.", czytamy w artykule. Obiektem badania było 576 populacji motyli w 45 krajach europejskich, a naukowcy kierujący badaniami działali w Wageningen w Holandii, w brytyjskim Dorset oraz w Paryżu we Francji. Zaobserwowali oni niepokojące wskaźniki spadku liczebności motyli: 71 z badanych 576 gatunków zakwalifikowano obecnie jako "zagrożone", chociaż poziom wskaźników nie jest jednakowy w całej Europie. Liczebność populacji motyli w ostatnich 25 latach spadła o 75-100 procent w Belgii oraz o 0-25 procent w Irlandii. Naukowcy określili trzy główne przyczyny spadku liczebności motyli. Są to: zanikanie naturalnych siedlisk, ponieważ wiele motyli występuje na gruntach ornych, a takich obszarów jest coraz mniej, zanikanie środowisk podmokłych, osuszanych w celach rolniczych, zwłaszcza w Europie Wschodniej, oraz zmiana klimatu, wskutek której motyle przenoszą się na północ w obszary chłodniejsze, gdzie występuje jeszcze mniej siedlisk. Łączny spadek liczebności motyli różni się w zależności od siedliska i wynosi 11 procent na przestrzeni 25 lat, natomiast w poszczególnych siedliskach kształtuje się na poziomie 15 procent w środowiskach podmokłych, 14 procent w środowiskach leśnych oraz 19 procent w środowiskach trawiastych. Najmniejszy, zaledwie jednoprocentowy spadek liczebności odnotowano wśród motyli żyjących w siedliskach ogólnych. Gwałtowne spadki populacji motyli żyjących w siedliskach specjalnych można więc traktować jako odzwierciedlenie zanikania takich siedlisk. - Byliśmy zdziwieni klarownością tych wyników - powiedział w rozmowie z "New Scientist" brytyjski naukowiec Martin Warren. Z tych badań płyną jednak pewne dobre wnioski. Systemom agroekologicznym udało się już spowolnić, a w niektórych przypadkach zatrzymać zanikanie pewnych gatunków. "Instrumenty polityki, takie jak dyrektywa siedliskowa, mogą również pomagać w osłabieniu tendencji spadkowych, ale w wielu krajach wdrażanie tej dyrektywy przebiega powoli", argumentują autorzy raportu. Naukowcy mają nadzieję, że zakres ich prac dodatkowo pogłębi się dzięki ogólnie wysokiemu poziomowi zainteresowania, jakim motyle cieszą się w Europie. "Infrastruktura konieczna do pozyskiwania danych o motylach na szczeblu europejskim jest [...] już dobrze rozwinięta, a przy odpowiednich zasobach może doprowadzić do wypracowania jeszcze rzetelniejszej naukowo metody monitorowania zmian w przyszłości", zapowiadają autorzy badania.
Kraje
Francja, Niderlandy, Zjednoczone Królestwo