Projekt INTELTEX: inteligentne, wielofunkcyjne materiały tekstylne
Opracowanie inteligentnych, wielofunkcyjnych materiałów, które znajdą zastosowanie w odzieży ochronnej, medycynie i budynkach, jest celem projektu INTELTEX ("inteligentne wielofunkcyjne tekstylia na bazie kompozytowych włókien zawierających nanocząstki CPC"), finansowanego przez Unię Europejską. Ta czteroletnia inicjatywa rozpoczęła się we wrześniu 2006 r. i jest finansowana w ramach obszaru tematycznego "Nanonauki, nanotechnologie, materiały i nowe technologie produkcyjne" (NMP) szóstego programu ramowego (6PR). Skupia 12 małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) i sześć ośrodków badawczych. Budżet wynosi 4,7 miliona euro, z czego ponad 4,5 miliona euro pochodzi z UE. Celem partnerów projektu jest opracowanie trzech zastosowań demonstracyjnych przed końcem projektu w 2010 r. Materiał zaprojektowany dla budynków będzie wykrywać pęknięcia i zmiany temperatur w ścianach oraz przecieki w podłogach. Dla zastosowań medycznych opracowuje się materiał monitorujący temperaturę ciała. Z myślą o strażakach w trzecim projekcie demonstracyjnym trwają prace nad odzieżą ochronną, która będzie monitorować temperaturę przy skórze, temperaturę zewnętrzną i napięcia mechaniczne, jak również obecność substancji toksycznych. - Są trzy sposoby podejścia do kwestii czujników i materiałów tekstylnych - powiedział Frédéric Luizi, dyrektor ds. badań i rozwoju w belgijskiej firmie Nanocyl, która koordynuje projekt. Dwa pierwsze polegają na nałożeniu inteligentnej powłoki na powierzchnię materiału lub przędzy. Trzeci sposób, który polega na zintegrowaniu inteligentnego materiału z samą przędzą, jest preferowany przez konsorcjum INTELTEX. Nanocyl może produkować nanorurki węglowe na skalę przemysłową. Dodanie tych nanorurek do mieszanki, z której powstanie przędza, powoduje, że przędza nabiera przewodności elektrycznej. Kiedy zmieniają się wartości takich czynników, jak temperatura czy ciśnienie, nanorurki wewnątrz przędzy poruszają się, a jej przewodność zmienia się. Takie zmiany przewodności są odbierane przez odzież. Dr Luizi podał przykład belki spadającej na strażaka mającego na sobie strój rejestrujący zmiany ciśnienia. Strój ten rejestruje zmianę i wysyła sygnał, na przykład do szefa zespołu. Aby osiągnąć pożądany efekt, wystarczy umieścić nanorurki w 1 procencie mieszanki przędzy. Poza tym, w jednej szpuli nici tylko jedno na 20 włókien musi wykazywać przewodność elektryczną. Do tej pory partnerzy projektu koncentrowali się na demonstrowaniu przewodności tych inteligentnych nici. Dr Luizi jest zadowolony z efektów, które udało się osiągnąć po roku od rozpoczęcia projektu. - Jak widać, pracujemy bardzo aktywnie - skomentował.