Naukowcy odnajdują przeciwciała odpowiedzialne za stwardnienie rozsiane
Choroby o podłożu autoimmunologicznym powstają, gdy przeciwciała, których zadaniem jest ochrona organizmu ludzkiego przed obcymi intruzami, kierują się przeciw swoim własnym komórkom i tkankom. W stwardnieniu rozsianym (SM) przeciwciała zaczynają atakować komórki nerwowe, co prowadzi do uszkodzenia włókien mielinowych, osłonki, która otacza neurony. Bardzo mało wiadomo na temat tego, skąd te przeciwciała pochodzą, ale teraz naukowcy zidentyfikowali sposób na przypisanie przeciwciał do ich komórek źródłowych, tym samym umożliwiając skuteczniejsze odnalezienie tych samotnych cząsteczek. Układ odpornościowy u zdrowego człowieka zdecydowanie broni organizm przed intruzami, takimi jak bakterie i wirusy. Wytwarza miliony przeciwciał, które chronią nas przed tymi czynnikami chorobotwórczymi, ale w chorobie o podłożu autoimmunologicznym te przeciwciała już nie rozpoznają swoich własnych komórek, widząc w nich obce ciała, które trzeba atakować. W stwardnieniu rozsianym przeciwciała powodują zapalenie w ośrodkowym układzie nerwowym, gdy komórki atakują mielinę, substancję lipidową, która otacza włókna nerwowe. Skutkiem jest uszkodzenie i okaleczenie mieliny, co prowadzi do osłabionego funkcjonowania impulsów neurologicznych z mózgu. Osoby cierpiące na SM, czyli sclerosis multiplex ('sclerosis' oznacza 'stwardnienie' w języku greckim), mają szereg objawów, w tym zdrętwienie oraz mrowienie w palcach, niewyraźne widzenie oraz utrata pamięci. Ustalenie, skąd pochodzą agresywne przeciwciała, które atakują osłonkę mielinową, jest ważnym krokiem w zrozumieniu stwardnienia rozsianego. Jeżeli, podobnie jak inne przeciwciała, cząsteczki związane z SM powstają we krwi lub narządach limfatycznych, takich jak śledziona, szpik czy węzły chłonne, wówczas musiałyby się przemieszczać przez krew, aby dotrzeć do płynu otaczającego komórki nerwowe. W Instytutach Neurobiologii i Biochemii Maxa Plancka oraz w Szpitalu Uniwersyteckim Grobhadern w Monachium, w Niemczech, naukowcy opracowali metodę odnajdywania tych przeciwciał w ich komórkach pierwotnych. Aby to zrobić, komórki B odizolowano od płynu otaczającego komórki nerwowe oraz zanalizowano kod genetyczny regionu DNA odpowiedzialnego za wytwarzanie przeciwciał. To umożliwiło obliczenie rozmiaru i wagi fragmentów przeciwciał, które zostały wytworzone przez każdą z analizowanych komórek B. Zanalizowano również przeciwciała znalezione w płynie otaczającym komórki nerwowe i porównano oba zbiory danych. Wyniki były rozstrzygające: przeciwciała znalezione w płynie otaczającym komórki nerwowe są wytwarzane przez obecne komórki B. Wysoki poziom zmienności genetycznej w niektórych obszarach DNA pokazał, że komórki B w płynie już weszły w kontakt ze strukturami docelowymi w układzie nerwowym. "Teraz kolejnym krokiem jest połączenie fragmentów w kompletne przeciwciała, co powinno umożliwić nam zidentyfikowanie ich struktur docelowych w układzie nerwowym. Dodatkowym atutem tej nowej procedury jest to, iż nie ogranicza się ona jedynie do analiz w zakresie stwardnienia rozsianego" - mówi Klaus Dornmair, kierownik badania. Ostatecznym celem badań jest zidentyfikowanie struktur docelowych, co może prowadzić do usunięcia najbardziej destrukcyjnych przeciwciał, a tym samym do zmniejszenia objawów stwardnienia rozsianego.
Kraje
Niemcy