Ciąg dalszy pozytywnych i naturalnych wyników unijnego projektu dot. tuńczyka błękitnopłetwego
Zespołowi naukowców z Hiszpanii, finansowanemu ze środków unijnych, udało się drugi rok z rzędu okiełznać ikrę tuńczyka błękitnopłetwego (BFT) bez uciekania się do indukcji hormonalnej. To oznacza, że zespół był w stanie dokładnie zbadać zwyczaje reprodukcyjne tego zagrożonego gatunku. Prace przeprowadzono w ramach projektu SELFDOTT (Od chowu materiału pochodzenia naturalnego po samowystarczalną akwakulturę i udomowienie tuńczyka błękitnopłetwego, Thunnus tynnus), który otrzymał wsparcie w wysokości 2,98 mln EUR z tematu "Żywność, rolnictwo, rybołówstwo i biotechnologia" Siódmego Programu Ramowego (7PR) UE. Zespół z Centrum Oceanograficznego Murcian, części Hiszpańskiego Instytutu Oceanografii (IEO), ma nadzieję, że tegoroczna ikra będzie mieć więcej szczęścia niż wcześniejsze serie, które miały niskie wskaźniki skuteczności, gdyż BFT przeżywały średnio od 73 do 110 dni. To trzeci rok realizacji projektu i drugi, w którym pozyskano ikrę metodami naturalnymi. W 2009 r. pierwsza ikra została uzyskana po indukcji hormonalnej potomstwa za pomocą implantów GnRH, a w 2010 r. pozyskano ją spontanicznie bez uciekania się do tego zabiegu. Fakt, że uzyskano ikrę naturalnie dwa lata z rzędu wskazuje, że liczące sobie 60 sztuk potomstwo osiągnęło bardzo wysoki stopień oswojenia w następstwie 4-letniego pobytu w dwóch pływających sadzach o szerokości 25 m i głębokości 20 m w zatoce El Gorguel (Cartagena). Masowe tarło może osiągnąć nawet ponad 10 mln ikry w ciągu jednego dnia. BFT jest kluczową częścią diety śródziemnomorskiej od tysięcy lat, ale skutki zbyt intensywnych połowów doprowadziły do ustanowienia kwot w celu ochrony gatunku. Dzięki wykorzystaniu technik sztucznej akwakultury - procesu hodowania ryb i innych produktów naturalnych związanych z wodą w kontrolowanych środowiskach zamiast odłowu z oceanu i morza - można osiągnąć ilości BFT potrzebne do zaspokojenia zapotrzebowania konsumentów, a przez to zmniejszyć po części presję na zagrożone populacje naturalne i przyczynić się do ewentualnej odbudowy gatunku w naturalnym środowisku. Gatunki, takie jak morlesz, strzępiel, turbot i łosoś są obecnie powszechnie hodowane z wykorzystaniem technik akwakultury. Obecnie zespół zamierza opracować nowe techniki, które pozwolą badanie rozwoju embrionalnego i larwalnego oraz cyklu biologicznego BFT, co być może doprowadzi do hodowli narybku (potomstwa tuńczyka) za pomocą technik akwakultury, niezależnie od populacji naturalnych. Jednocześnie opracowana zostanie odpowiednia i ekologiczna karma dla hodowlanych BFT, by ograniczyć w ten sposób lub wyeliminować praktykę importu surowych ryb i produkcji karmy przez branżę tuczarską. Następne etapy badań zostaną przeprowadzone przez 13 kolejnych partnerów SELFDOTT, pośród których są instytucje rządowe, instytuty badawcze i organizacje branżowe z Francji, Grecji, Hiszpanii, Izraela, Malty, Niemiec, Norwegii i Włoch.Więcej informacji: Instituto Español de Oceanografía (IEO): http://www.ieo.es/version_eng/indexingles.htm
Kraje
Hiszpania