Tuńczyk błękitnopłetwy, naturalnie Naukowcy, których prace są finansowane ze środków unijnych, okiełznali ikrę atlantyckiego tuńczyka błękitnopłetwego (BFT) bez indukcji hormonalnej. To się jeszcze nigdy nie udało w hodowli, z dala od naturalnego tarliska ryb. Wyniki stanowią dorobek projektu SELFDOTT (Od chowu... Naukowcy, których prace są finansowane ze środków unijnych, okiełznali ikrę atlantyckiego tuńczyka błękitnopłetwego (BFT) bez indukcji hormonalnej. To się jeszcze nigdy nie udało w hodowli, z dala od naturalnego tarliska ryb. Wyniki stanowią dorobek projektu SELFDOTT (Od chowu materiału pochodzenia naturalnego po samowystarczalną akwakulturę i udomowienie tuńczyka błękitnopłetwego Thunnus thynnus), który otrzymał 2,98 mln EUR z tematu "Żywność, rolnictwo, rybołówstwo i biotechnologia" Siódmego Programu Ramowego (7PR). To drugi z rzędu rok, w którym zespół SELFDOTT doprowadził do złożenia ikry BFT w obiektach Centrum Oceanograficznego Murcia w Hiszpanii, części Hiszpańskiego Instytutu Oceanografii (IEO). Jednak w odróżnieniu od innych przypadków naukowcy nie musieli pobudzać składania skrzeku za pomocą implantów hormonalnych, ponieważ proces zaszedł spontanicznie. Zespół przypisuje to zdolności tuńczyka do adaptacji po ponad trzech latach udomawiania w gospodarstwie doświadczalnym. W sumie 10 milionów zdolnej do życia ikry zostało złożone jednego dnia w dwóch obiektach wylęgowych, którymi zarządza partner projektu, Caladeros del Mediterráneo Company z Hiszpanii. Naturalnie złożona ikra stanowi znaczący przełom w akwakulturze, czyli procesie hodowania ryb i innych naturalnych, związanych z wodą produktów w kontrolowanych środowiskach zamiast odłowu z oceanu lub morza (tj. rybołówstwa). Umiejętność wytworzenia ikry BFT z osobników trzymanych w niewoli oznacza, że niezależna produkcja tego gatunku jest możliwa bez konieczności polegania na zagrożonych zasobach naturalnych. Akwakultura stanowi jedno z najbardziej obiecujących rozwiązań, jakie ludzie wypracowali w odpowiedzi na kurczące się zasoby żywności z powodu między innymi wzrostu zaludnienia, przeławiania, zanieczyszczeń i szkód w środowisku. Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje, że światowy sektor akwakultury (o wartości niemal 50 mld EUR) wytworzył w 2005 r. 63 miliony ton produktów wodnych, a więc znacznie więcej niż 1 milion ton wyprodukowany w 1950 r. FAO ocenia, że z grubsza jedna czwarta z 41 milionów zatrudnionych w rybołówstwie to hodowcy ryb. Zespół SELFDOTT wykorzysta teraz zdolną do przetrwania ikrę do badań rozwoju embrionalnego i larwalnego, aby wyprodukować narybek (młode). W czasie ostatniego larwalnego sezonu hodowlanego naukowcy przeprowadzili kilka doświadczeń, aby zebrać informacje na temat warunków temperaturowych, fotoperiodyzmu, hydrodynamiki i pokarmu, które najlepiej sprzyjają wysokim wskaźnikom przetrwania i rozwoju. Ostatni niedojrzały osobnik, jaki przetrwał, ważył 30 gramów, osiągnął długość 14 centymetrów i przeżył 73 dni. Naukowcy mają nadzieję poprawić ten wynik w kolejnym sezonie. W ramach projektu mają nadzieję również opracować odpowiednią karmę dla hodowlanego BFT, co może ograniczyć, a nawet wyeliminować praktykę importowania odławianych ryb i karmienia ich. Do czasu zakończenia projektu w październiku 2010 r. partnerzy zamierzają również opracować protokół hodowania larw BFT na skalę przemysłową. W skład konsorcjum SELFDOTT wchodzi 13 instytucji rządowych, instytuty badawcze i organizacje branżowe z Francji, Grecji, Hiszpanii, Izraela, Malty, Niemiec, Norwegii i Włoch. Kraje Hiszpania
