Ramię w ramię za naszymi galaktycznymi sąsiadami: pobliski układ planetarny, który może mieć więcej planet niż nasz!
Europejski astronom opublikował właśnie nowe odkrycie, które pokazuje, że układ planetarny wokół gwiazdy o nazwie HD 10180 może mieć więcej planet na orbitach od naszego Układu Słonecznego. Podróż do gwiazdy oddalonej o 130 lat świetlnych od Ziemi byłaby niemożliwa dla człowieka, jednak w kategoriach astronomicznych jest ona nadal uważana za słonecznego sąsiada. Mikko Tuomi, astronom z Uniwersytetu w Hertfordshire w Zjednoczonym Królestwie, przeprowadził badanie w ramach prac prowadzonych w finansowanej przez UE Sieci Szkolenia Początkowego (ITN) Marie Curie o nazwie "Skaliste planety wokół zimnych gwiazd" (RoPACS), wspierane kwotą 3 211 716 euro w ramach tematu "Ludzie" siódmego programu ramowego (7PR) Unii Europejskiej. Chociaż astronomowie początkowo sądzili, że gwiazda HD 10180 jest okrążana przez 7 planet, po ponownej analizie danych z HARPS (bardzo dokładny poszukiwacz planet metodą prędkości radialnej), czyli precyzyjnego spektrografu typu echelle umieszczonego w 3,6-metrowym teleskopie w Obserwatorium La Silla w Chile w ramach Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO), okazało się, że gwiazda rzeczywiście może pochwalić się 9 planetami krążącymi po jej orbicie. Odkrycie to jest istotne, ponieważ większość odkrytych do tej pory układów planetarnych posiada znacznie mniej planet. Badanie Mikko Tuomi zostanie wkrótce opublikowane w czasopiśmie Astronomy and Astrophysics. Będzie to pierwszy dowód potwierdzający nie tylko istnienie dwóch dodatkowych planet, ale także weryfikujący istnienie siedmiu planet odkrytych wcześniej. Jego wyniki wskazują, że dwa nowo wykryte sygnały pochodzą z dwóch planet sklasyfikowanych jako gorące superziemie o okresach orbitowania wokół gwiazdy wynoszących odpowiednio 10 i 68 dni. Oznacza to, że nowe planety są bliżej powierzchni gwiazdy niż Ziemia od Słońca, co czyni je zbyt gorącymi, aby utrzymać wodę na powierzchni w postaci ciekłej. Ich masa jest odpowiednio 1,9 i 5,1 razy większa od ziemskiej, co wskazuje, że są one ciałami skalistymi i znajdują się w grupie najmniejszych planet spoza Układu Słonecznego wykrytych do tej pory. Niezbędne będą dalsze obserwacje, aby zweryfikować istnienie tych potencjalnych nowych planet i potwierdzić, czy układ gwiezdny HD 10180 rzeczywiście może być ogłoszony najliczniejszym znanym nam układem planetarnym. Głównym celem sieci RoPACS jest odkrywanie i badanie pozasłonecznych planet, które otaczają chłodne gwiazdy - najbardziej popularnych jak dotąd potencjalnych gospodarzy planet. Sieć zrzesza astronomów z Niemiec, Hiszpanii, Ukrainy i Zjednoczonego Królestwa. Do listopada 2012 roku, kiedy to projekt RoPACS dobiegnie końca, zaangażowani naukowcy liczą na odnalezienie odpowiedzi na następujące istotne zagadki: jak powstawanie planet zależy od gwiazdy macierzystej; pełny zakres gwiazd, wokół których można znaleźć planety zdatne do zamieszkania; jak nasz Układ Słoneczny wygląda na tle pełnej różnorodności układów planetarnych, a także w jaki sposób możemy najlepiej wykorzystać technologię przyszłości do odkrycia i zmierzenia pełnej gamy potencjalnie zdatnych do zamieszkania planet pozasłonecznych. Podstawową zasadą sieci jest szkolenie początkujących naukowców (ESR) oraz wyposażanie młodych doświadczonych naukowców (ER) w umiejętność astronomiczne, obliczeniowe, matematyczne i techniczne do pomiaru, symulacji i interpretacji naukowych obserwacji planet pozasłonecznych oraz technologii wykorzystywanych do ich obserwacji i charakteryzacji. Zapewni ona także uniwersalne umiejętności, takie jak programowanie w wielu językach, techniki analizy procesów, użycie algorytmów matematycznych, spektroskopia, efektywne wykorzystanie baz danych, techniki projektowania inżynieryjnego oraz edukacja/praktyki informacyjne.Więcej informacji: Uniwersytet w Hertfordshire: http://www.herts.ac.uk/home-page.cfm(odnośnik otworzy się w nowym oknie)
Kraje
Niemcy, Hiszpania, Ukraina, Zjednoczone Królestwo