Badania nie znajdują związku między depresją a samotnością u osób starszych
Nikt nie lubi samotności a dotyka ona najbardziej osoby starsze, które borykają się z niezliczonymi problemami zdrowotnymi i są zagrożone wyższym ryzykiem zgonu - jak pokazują wyniki nowych badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Kalifornijski w San Francisco (UCSF) w USA. Odkrycia zostały zaprezentowane w czasopiśmie Archives of Internal Medicine. Naukowcy z UCSF przeanalizowali dane zebrane w ramach badań reprezentatywnych dla całego kraju - zatytułowanych "Zdrowie a emerytura - studium" (ang. Health and Retirement Study) i przeprowadzonych przez National Institute on Aging w latach 2002 - 2008 - w celu sprawdzenia, jaki wpływ ma samotność na osoby starsze. "W typowym modelu medycznym nie myślimy o subiektywnych odczuciach, jako czynnikach wpływających na stan zdrowia" - zauważa autorka naczelna, profesor Carla Perissinotto z Wydziału Geriatrii UCSF. "To intrygujące odkryć, że samotność jest niezależnie powiązana z podwyższonym wskaźnikiem zgonów i inwolucją funkcjonalną". Należy zauważyć, że naukowcy ustalili, iż nie ma związku między samotnością a mieszkaniem samemu. Zaobserwowano, że na 43% badanych, którzy czuli się samotni, jedynie 18% mieszkało samodzielnie. "Interesuje nas identyfikacja rozmaitych czynników, które sprawiają, że dorośli stają się upośledzeni funkcjonalnie i ostatecznie stają przed groźbą trafienia do domu opieki" - wyjaśnia dr Perissinotto. "Starzenie się naszej populacji i większe trudności z umieszczaniem w domu opieki powodują, że większego znaczenia nabiera dla nas uwzględnianie wszystkich czynników, które narażają osoby starsze na niebezpieczeństwo, w tym zagrożenia społeczne i środowiskowe". Zespół z UCSF położył nacisk na kwestie zgonu i spadku zdolności do wykonywania rutynowych czynności, takich jak przemieszczanie się i wchodzenie po schodach. Wyniki pokazały, że w przypadku badanych odczuwających samotność skorygowany stosunek ryzyka wyniósł 1,59 czyli ryzyko inwolucji było w sposób istotny statystycznie wyższe o 59%. Wskaźnik zagrożenia wyniósł 1,45 czyli ryzyko zgonu było o 45% wyższe w przypadkach śmiertelnych. "To jeden z tych wyników, które oglądamy niechętnie, bo to okropne dowiedzieć się, że to faktycznie prawda" - podkreśla profesor Perissinotto. "Podjęliśmy analizę, licząc się z tym, że możemy nic nie znaleźć, ale ujawniła się rzeczywiście ścisła korelacja". Zdaniem naukowców, samotność działa na osoby starsze inaczej niż depresja. Samotność dotyka osoby w pełni sprawne, które czują się opuszczone. Ludzie cierpiący na depresję nie mają motywacji ani energii i są nieszczęśliwi. Zespół stwierdził, że starzejąca się populacji pokolenia powojennego wyżu demograficznego, osób urodzonych w latach 1946 - 1964 wzrośnie dwukrotnie do 2050 r., osiągając 88,5 miliona. Profesor Perissinotto zauważyła, że kluczowe znaczenie ma wprowadzenie kompleksowych usług medycznych i socjalnych dla starzejących się pacjentów. Równie ważne jest pamiętanie o tym, jakiego rodzaju interwencji socjalnych potrzebują - dodała. "Pytanie o choroby przewlekłe to za mało" - stwierdziła badaczka z UCSF. "Znacznie więcej z tego co dzieje się w domach ludzi i ich społecznościach ma wpływ na ich zdrowie. Jeżeli nie zainteresujemy się tym, to będzie nam brakować niezwykle istotnego i niezależnego czynnika ryzyka. Nie sądzimy, że możemy zmienić genetykę, ale możemy interweniować, kiedy ktoś jest samotny i pomóc ochronić go, w pewnym zakresie, przed inwolucją funkcjonalną".Więcej informacji: Uniwersytet Kalifornijski w San Francisco (UCSF): http://www.ucsf.edu/(odnośnik otworzy się w nowym oknie) Archives of Internal Medicine: http://archinte.jamanetwork.com/journal.aspx(odnośnik otworzy się w nowym oknie)
Kraje
Stany Zjednoczone