Wirtualni towarzysze uspołeczniają interakcje
Większość z nas codziennie wchodzi w interakcje z komputerami w taki lub inny sposób - aczkolwiek ta "interakcja" jest zasadniczo ukierunkowana zadaniowo i raczej jednostronna. Pragnieniem naukowców od dawna było rozwinięcie "ludzkiego" aspektu interfejsów komputerowych. Zespół europejskich naukowców opracował fascynujące prototypy, które zmierzają dokładnie w tym kierunku. System wirtualnych towarzyszy konwersacyjnych, opracowany w toku finansowanego ze środków unijnych projektu COMPANIONS (Towarzysze - stałe interfejsy wielomodalne z Internetem) przechodzi od tradycyjnej formy interakcji ukierunkowanej na zadanie do bardziej uspołecznionej. Rozpoczęty w 2006 r. projekt COMPANIONS ma wprowadzić do Internetu zindywidualizowany interfejs konwersacyjny z funkcją rozpoznawania użytkownika. Kluczowym komponentem prac badawczych było uczenie maszynowe, a konkretnie opracowanie oprogramowania zdolnego do uczenia się bez jawnego programowania go do modyfikowania swoich zachowań. Technologia przyniesie korzyści zwłaszcza osobom samotnym. Od połowy do końca dekady 2020 ponad jedna trzecia obywateli społeczeństw zaawansowanych będzie mieszkać samotnie, z czego 50% to będą emeryci i renciści. Niezwykle istotny będzie dla tej grupy dostęp do wirtualnego, interaktywnego towarzysza zapewniającego konwersację i rozrywkę. Taka interakcja pomoże zwalczać depresję (utrata partnera uznawana jest za główny powód depresji wśród osób starszych) i posłuży za alternatywny punkt dostępu do zasobów internetowych. Opracowany przez zespół "angielski towarzysz" (English Companion) jest w stanie wysłuchiwać długich wypowiedzi lub uwag w języku angielskim i odpowiednio na nie reagować. Towarzysz może także zająć użytkownika poprzez udzielanie odpowiedzi oraz wyrażanie zainteresowania i empatii - coś czego często im brakuje. Zdolność do wyrażania zainteresowania i empatii jest tu rzeczą nową i ekscytującą. Opiera się na analizie głosu i treści wypowiedzi użytkownika zanim zostanie udzielona odpowiedź. Towarzysz wykorzystuje następnie wbudowane zasady w celu użycia odpowiedniego "głosu nacechowanego emocjonalnie". Taki nacechowany emocjonalnie głos może na przykład wyrażać stan negatywny-aktywny, negatywny-pasywny, neutralny, pozytywny-pasywny i pozytywny-aktywny. Zespół opracował także "czeskiego towarzysza" (Czech Companion), obrazującego najważniejsze osiągnięcia w języku czeskim: automatyczne rozpoznawanie mowy; rozumienie języka naturalnego; generowanie języka naturalnego i syntezowanie mowy na podstawie tekstu. Towarzysz może zostać połączony z aktualnymi technikami zarządzania rozmową, aby prowadzić naturalny dialog. Starszego towarzysza (Senior Companion) zaprojektowano do zachęcania użytkowników do rozmowy na temat najnowszych wiadomości, zdjęć i zabawnych historii. Jest w stanie wyszukiwać oznakowane zdjęcia użytkowników w Internecie i stwarzać odpowiednie warunki do przywoływania dawniejszych wydarzeń i szczególnych wspomnień. Towarzysz zdrowia i formy (Health and Fitness Companion) koncentruje się na poprawie samopoczucia, odżywianiu i gimnastyce - na przykład poprzez pytanie swojego właściciela o to, czy uprawiał jogging danego dnia lub zasugerowanie zjedzenia drugiego śniadania. Aby uzyskać dostęp do towarzysza, nie jest potrzebny tradycyjny komputer. Można z niego korzystać za pośrednictwem telefonu komórkowego, komputera w kształcie głowy, a nawet torebki - sugeruje zespół. Projekt COMPANIONS, koordynowany przez Uniwersytet w Sheffield, Zjednoczone Królestwo, zgromadził naukowców i partnerów reprezentujących sektor przedsiębiorstw z Czech, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Szwecji, USA, Włoch i Zjednoczonego Królestwa. Zakończył się w 2010 r. a wsparcie jakie otrzymał wyniosło 10 mln EUR i pochodziło z budżetu tematu "Technologie społeczeństwa informacyjnego" Szóstego Programu Ramowego (6PR).Więcej informacji: COMPANIONS http://www.companions-project.org Karta informacji o projekcie:
Kraje
Czechy, Hiszpania, Finlandia, Francja, Włochy, Szwecja, Zjednoczone Królestwo, Stany Zjednoczone