Zrównoważone odprowadzanie wody

Odprowadzanie wody w skupiskach miejskich, przy jej coraz większej ilości, staje się ważnym problemem zarządzania gospodarką wodną. Do niedawna jednak zarządzanie tym zasobem wzbudzało małe zainteresowanie, dlatego w celu zapewnienia jego efektywności konieczna jest ocena najlepszych metod praktycznych. W projekcie DAYWATER finansowanym przez UE badana jest między innymi możliwość określenia najlepszej praktyki na podstawie aktualnie używanych systemów.

Zmiana klimatu i środowisko

Zrównoważone odprowadzanie wody nie jest właściwie terminem popularnym. Jest on prawdopodobnie znany tylko w środowisku organów zarządzających gospodarką wodną, których żywotnym interesem jest zapewnianie rozwiązań w tej dziedzinie dla terenów miejskich i obszarów zlewni. W celu lepszego zrozumienia najlepszych praktyk zarządzania oceniono przede wszystkim zagadnienia takie, jak kontrola przepływu, usuwanie zanieczyszczeń, jakość wody i udogodnienia. Kluczem do opracowania takich praktyk jest elastyczność. Wynika to z faktu, że wszystkie systemy odprowadzania wody należące do różnych interesariuszy są narażone w pewnym stopniu na zdarzenia nieprzewidywalne. Jest to bezpośrednio związane z wpływem zainteresowanych organów politycznych, zajmujących się środowiskiem, organizacyjnych, a nawet technicznych. Należy uwzględnić zarówno działanie długoterminowe, jak i ekonomiczność. Zbadano inne bardzo ważne czynniki, związane ze zrównoważeniem systemu, takie jak wpływ na środowisko naturalne, zdrowie, bezpieczeństwo, obsługa i konserwacja, a także odpowiedni projekt i konstrukcja. Czynniki te ujęto w raporcie, w którym wyszczególniono obszerny zakres kryteriów i wskaźników do celów analizy porównawczej. Jednakże z powodu złożoności problemów kryteria podzielono na dwie grupy: główne (charakterystyczne dla wszystkich) i dodatkowe — jednak obie grupy obejmują wszystkie aspekty dotyczące warunków na terenie Europy.