Wpływ ćwiczeń fizycznych na objętość ściany klatki piersiowej w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc
Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie. Jest to choroba płuc prowadząca do zwężenia dróg oddechowych. Powoduje to ograniczenie przepływu powietrza z i do płuc, co prowadzi do duszności. Inaczej niż w przypadku astmy, ograniczenie przepływu powietrza jest trudne w leczeniu i choroba z czasem stopniowo się pogłębia. Przyczyną przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest wdychanie szkodliwych cząsteczek i gazów, zazwyczaj w wyniku palenia papierosów. Choroba ta, podobnie jak astma, powoduje przewlekłe ograniczenie przepływu powietrza, będące jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności na całym świecie. Niepełnosprawność prowadzi do pogorszenia jakości życia u osób dotkniętych tą chorobą z powodu braku możliwości wykonywania ćwiczeń i zwykłych codziennych czynności. Jest ona na tyle poważna, że jedynie 46% chorych jest normalnie zatrudnionych. Osoby chore na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc mogą nie być w stanie całkowicie zakończyć wydechu przed rozpoczęciem kolejnego wdechu. Ilość powietrza pozostającego w płucach zwiększa się podczas wysiłku fizycznego. Zwiększanie tej ilości powietrza zwane jest dynamiczną hiperinflacją i jest ściśle związane z dusznością. W ramach projektu CARED badano dynamiczną hiperinflację w płucach osób chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc w celu wyjaśnienia, w jaki sposób mięśnie oddechowe reagują na zmiany w objętości płuca. Celem było również określenie, którzy konkretni pacjenci są tym dotknięci. Zespół wykorzystywał pletyzmografię optoelektroniczną do pomiarów całkowitej i miejscowej objętości ściany klatki piersiowej u 20 pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w stanie stabilnym. Pletyzmografia optoelektroniczna jest techniką nieinwazyjną, w której objętość zamknięta jest obliczana na podstawie zewnętrznych pomiarów ruchu powierzchni ściany klatki piersiowej. Ruch powietrza do i z płuc był mierzony, gdy pacjenci pozostawali w spoczynku. Rejestrowano również wzorce oddychania, objawy oraz objętość żebrowej i brzusznej części klatki piersiowej. U ośmiu pacjentów mierzono ciśnienie w jamie opłucnej i brzusznej oraz ciśnienie przezprzeponowe. Wyniki wykazały, że dynamiczna hiperinflacja nie była jedynym mechanizmem ograniczającym wydolność wysiłkową u pacjentów ze stabilną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Po dokładnych pomiarach objętości ściany klatki piersiowej ujawniono różne wzorce aktywacji mięśni oddechowych podczas wysiłku.
