Obniżanie zawartości białek w pokarmach dla niemowląt
W ramach paneuropejskiej współpracy do badań włączono ponad 1000 niemowląt karmionych odżywkami, oceniając ich wagę, wysokość, wskaźnik masy ciała (BMI) i inne kryteria antropometryczne. Wybrano pięć krajów europejskich z powodu występowania w nich znacznych różnic w rozpowszechnieniu otyłości, a także w zwyczajach żywieniowych dzieci. Dzieci były karmione odżywkami z większą lub z mniejszą zawartością białek i mierzone w odstępach 3, 6, 12 i 24 miesięcy. W celu opracowania dokładnej podstawy do interpretacji kryteria antropometryczne zamieniono na wartości odchylenia standardowego oparte na standardach rozwoju WHO. Co więcej, sprawdzano głównie hipotezę, czy pobór białek zwiększa zapotrzebowanie metaboliczne, więc potencjalnie może zwiększać ryzyko otyłości w późniejszym życiu. Badanie to oparto na założeniu, że jeśli pobór białek zwiększa zapotrzebowanie metaboliczne, wydzielana jest większa ilość insuliny i insulinopodobnego czynnika wzrostu I. W celu efektywnego przeprowadzenia testu badano trzy podstawowe grupy. Grupą odniesienia były niemowlęta karmione piersią, z którymi porównywano dwie grupy karmione odżywkami o wysokiej i niskiej zawartości białka. Wyniki badan potwierdziły związek wysokiej zawartości białek z otyłością, pokazując, że nawet już w 3, 6 czy 12 miesiącu istniały zauważalne różnice. Na przykład w momencie urodzenia pomiędzy grupami nie występowały istotne różnice parametrów związanych z wagą. Jednak w wieku 12 miesięcy w grupie karmionej większą ilością białek wykazano znaczące przyrosty wagi, ale brak istotnych różnic w długości ciała. W grupie karmionej mniejszą ilością białek parametry takie jak waga, BMI i markery endokrynowe były niższe niż w grupie wysokobiałkowej. Wyniki tego i innych badań potwierdzają hipotezę, że zmniejszanie wysokiego poziomu białek w pożywieniu dla niemowląt zmniejsza ryzyko otyłości w późniejszych latach.
