Ochrona starych dokumentów przed korozyjnym atramentem
Od czasów średniowiecza aż do 20 wieku do pisania oraz rysowania wykorzystywano atrament z galasu i żelaza. Niestety ten typ atramentu produkowanego z galasów dębowych, soli żelaza oraz taniny ma poważne wady. Atrament z galasu i żelaza powoduje korozję manuskryptów, co stanowi ogromny problem dla muzeów, archiwów i bibliotek na całym świecie. Rozpad manuskryptów następuje z powodu wysokiej kwasowości atramentu oraz zawartości metali przejściowych powodujących rozkład celulozy zawartej w papierze. Projekt Inkcor miał na celu zbadanie problemu korozji oraz opracowanie najlepszych metod ochrony i zachowania ważnych dokumentów historycznych i kulturowych. Konsorcjum składało się ze specjalistów w zakresie różnych dziedzin wiedzy, między innymi historyków sztuki, kustoszy, fizyków oraz chemików. Partnerzy projektu ze słoweńskiej Narodowej Biblioteki Uniwersyteckiej opracowali modele komputerowe w celu określenia głównych przyczyn degradacji dokumentów. Modele szacunkowe potwierdziły, że rozkład był wywołany degradacją spowodowaną przez atrament. Prace te umożliwiły osobom zajmującym się konserwacją dokumentów dokładniejsze prognozowanie stabilności dokumentów historycznych zapisanych przy użyciu atramentu z galasu i żelaza. Naukowcy zbadali czynniki mogące wpływać na stan dokumentów. Odkryto, że najważniejszymi czynnikami była grubość warstwy atramentu, gęstość papieru oraz jego kwasowość lub zasadowość. Wpływ mogą mieć także czynniki środowiskowe, takie jak warunki przechowywania dokumentów, w niektórych przypadkach przez wiele wieków. Dzięki pracy przeprowadzonej w ramach projektu Inkcor można określić przyszły stan dokumentów historycznych zawierających atrament z galasu i żelaza. Kustosze muzeów i archiwów mogą wykorzystać te informacje do zaplanowania najbardziej odpowiednich działań mających na celu ochronę nadzorowanych dokumentów.
