Eliminacja wirusa z populacji łososi
Utrzymanie akwakultury może być jedną z odpowiedzi na przeławianie kurczących się populacji oraz spełnienie wymagań popytu na świeże ryby. Ale, jak to bywa, trzeba zapłacić za to pewną cenę. Przepełnione hodowle jednego tylko gatunku ryb są spełnieniem marzeń infekującego mikroba. Po zainfekowaniu populacji należy spodziewać się olbrzymich strat. Zapobieganie chorobom stało się więc priorytetowym zadaniem przemysłu hodowli ryb. W przypadku choroby trzustki (PD), można stosować szczepionkę. Takie rozwiązanie, przy ostrożnym zarządzaniu hodowlą, może być skuteczne w przeciwdziałaniu infekcji. Jednak bardziej zrównoważoną słuszną opcją może być rozwinięcie odpornych odmian łososia. Brak podatności na chorobę oznacza, że infekcja wirusowa nie byłaby możliwa. Dzięki finansowaniu ze strony UE, w ramach projektu diagnostycznego Spd/sd zbadano taką możliwość, po zapoznaniu się z różną podatnością dzikiego łososia na chorobę trzustki (PD) w jego stadium rozwojowym smolt. Naukowcy przeprowadzili szereg prób doświadczalnych, by monitorować zakres wpływu PD na ryby. Trzy różne odmiany łososia atlantyckiego zostały zainfekowane wirusem. Każda z odmian ryby znajdowała się w oddzielnym zbiorniku z wodą morską. Choroba trzustki ma wpływ nie tylko na trzustkę, lecz także na serce i mięśnie szkieletowe ryby. W celu oszacowania zniszczeń spowodowanych przez chorobę, próbki chorych tkanek były oceniane pod względem zmian chorobowych przez pełny okres 42 dni. Inne podejście dotyczyło oceny rzeczywistej liczby wirusów obecnych w surowicy ryby. W tym celu przeprowadzono tak zwaną pełną neutralizację wirusa. Umożliwia to uzyskanie bardzo dokładnego obrazu w miarę rozcieńczania surowicy aż do stanu, gdy nie może być wykryta obecność wirusa. Wyniki dostarczyły niezbitych argumentów zachęcających do prowadzenia hodowli odpornych ryb. Było to szczególnie trafne dla stadium rozwojowego smolt, gdy ryby wędrują z wód słodkowodnych do morza. Z uwagi na konieczność zbadania mechanizmów dotyczących odporności na wirusa, w plany przyszłych badań postanowiono zaangażować producentów łososi wyspecjalizowanych dla tego stadium rozwojowego ryby. Badana identyfikacja genów i białek może być istotna w przyszłych, ustalanych programach hodowlanych. Choroba trzustki może powodować znaczne straty wynikające ze stanów chorobowych, umieralności i obniżonej produkcji. Gospodarstwa hodowli ryb uwzględniające odporne odmiany wydają się realnym rozwiązaniem.
