Lot ku przyszłości
Lotnictwo cywilne jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów przemysłu. W okresie od 2001 do 2005 roku sektor ten wzrastał średnio o 3,8% w każdym roku, a obecnie wzrasta o 5,9% rocznie. Powodzenie przemysłu lotniczego będzie z pewnością nadal trwało w nadchodzących dziesięcioleciach. Dalszy szybki wzrost lotnictwa zapewni korzyści ekonomiczne i ułatwi szersze możliwości podróżowania dla światowej populacji ludności. Korzyści te łączą się jednak z pewnymi kosztami – w szczególności ze znacznym wzrostem emisji gazów cieplarnianych (GHG). Większość przewidywań opiera się na scenariuszach, w ramach których czynione są starania tworzenia prognoz przyszłej sytuacji, gdyby korporacje transportu powietrznego stosowały w dalszym ciągu swoje obecne strategie. Z uwagi na istnienie wielu prognoz dotyczących emisji zanieczyszczeń ze światowego sektora lotniczego, trudne jest ustalenie jednego określonego przypadku, charakterystycznego dla prowadzonych biznesów. Toteż w ramach projektu Consave 2050 starano się ustalić prognozy, które brałyby pod uwagę zmiany technologiczne, a także społeczne. Na przykład, istotna poprawa wydajności zużycia paliwa dzięki innowacjom technologicznym, została niestety zrównoważone przez wzrost ruchu lotniczego. Biorąc pod uwagę gospodarcze, społeczne i polityczne niewiadome, partnerzy projektu Consave 2050 opracowali cztery możliwe scenariusze wzrostu globalnych emisji z sektora lotniczego (lokalnego i międzynarodowego). Każdy z tych scenariuszy stanowi bardziej agresywne, bądź też mniej prawdopodobne odejście od bieżącej sytuacji, pod względem strategii i technologii. Tak więc, scenariusze te obejmują sytuacje realistycznie możliwych do wprowadzenia strategicznych działań i przepisów, aż po sytuacje niczym nieograniczone, porównywalne z przypadkami realizacji spontanicznych konieczności i wymagań. Przy opracowaniu tych ostatnich wymienionych przypadków zakładano, iż wydajność zużycia paliw przez światową flotę statków powietrznych ulegać będzie corocznej poprawie o 1,5%. Ponadto, scenariusze opierają się na założeniach poprawy w zarządzaniu ruchem lotniczym oraz pracą portów lotniczych. Wymienione założenia są, ogólnie rzecz biorąc, zgodne ze scenariuszami opracowanymi podczas realizacji projektu "Astera", wspierającego misję Komitetu Doradczego ds. Badań Aeronautycznych w Europie (ACARE). Bez wyraźnych działań strategicznych na poziomie międzynarodowym, korporacje sektora transportu powietrznego obiorą prawdopodobnie kierunek przypominający opracowany w projekcie Consave przypadek realizacji spontanicznych konieczności i wymagań. W takim przypadku oceniono, że globalne emisje z sektora przemysłu lotniczego będą miały znaczny udział w łącznej ilości dopuszczalnych emisji zanieczyszczeń, przewidywanych na rok 2050. Partnerzy projektu Consave 2050 stwierdzili, że cztery nowe scenariusze mogą stanowić punkt odniesienia, w oparciu o który można będzie oszacować zmiany wynikające z nowych, wprowadzanych strategii. Poza tym, scenariusze te mogą zapewnić motywację, by zredukować emisje zanieczyszczeń z sektora przemysłu lotniczego, a w ten sposób ograniczyć ryzyko niepożądanych zmian klimatycznych.
