Menu opcji dla ekologicznie czystego transportu
Ogólnie rzecz biorąc, w porównaniu z obniżonym ogólnym poziomem emisji gazów cieplarnianych, wielkość emisji powodowanej przez sektor transportu wzrosła w latach 1990 – 2005 o 25%. Dlatego też, by spełnić wymagania docelowego ustalonego przez UE poziomu 8%, niezbędne będzie znaczne obniżenie emisji gazów cieplarnianych przez sektor transportu. Skoncentrowano więc uwagę na nowych, pilnie wymaganych, strategiach zmierzających do wykorzystania bardziej przyjaznych środowisku środków transportu. Do wsparcia przy wdrażaniu takich środków, niezbędne będzie zdobycie wiedzy na temat maksymalnych potencjalnych zdolności w przenoszeniu transportu z dróg na koleje oraz statki. Zamierzeniem projektu Think-up było zebranie informacji na temat modelowania popytu na transport oraz stworzenie scenariusza i porównanie go z obecnie stosowanymi metodami, a także uzyskanie określonych wyników. W ramach projektu rozpatrywano w szczególności rynek transportu pasażerów. Z uwagi na złożoność zagadnienia, naukowcy zastosowali segmenty, dzieląc rynek na grupy, takie jak długości drogi podróżowania, środki transportu oraz cele podróży. Segmentacja taka przypomina bardzo parametry wpływające na modele popytu na transport. Potencjał modalnego przesunięcia w zakresie transportu pasażerów można oszacować przez modelowanie popytu metodą zmiany poszczególnych czynników, jakie wpływają na wybory dokonywane przez pasażerów, na przykład koszty transportu lub czas podróży. W ramach Unii Europejskiej istnieje szereg modeli określających popyt na transport pasażerów. Zgodnie z założeniami projektu Think-up, modele te mogą być podzielone na różne kategorie. Istnieje możliwość wykorzystania przykładów określających przemieszczanie się pasażerów na niewielkie odległości, zależnie od dochodu w gospodarstwie domowym i charakterystyki różnych środków transportu oraz modeli umożliwiających oszacowanie prawdopodobieństwa realizacji wybrania takiego lub innego sposobu transportu. Popyt na transport może być także oceniany przez porównywanie skali wielkości transportu w poszczególnych regionach w oparciu o ich dane ekonomiczne. Problem w stosowaniu takich informacji, które powinny być bardzo szczegółowe, polega na tym, że brakuje przeważnie powiązania pomiędzy transportem a względami ekonomicznymi. Metody wyliczania potencjału przesunięcia modalnego obejmują stosowanie jak najlepszego sposobu uzyskiwania możliwie wiarygodnych wyników, ponieważ są one oparte na danych odzwierciedlających "rzeczywiste" podejście pasażerów. Metody takie umożliwiają także wprowadzanie czynników, których dane nie są dostępne. Pośrednio rozważane są na przykład: cel podróży, czynniki socjodemograficzne i socjoekonomiczne. Wyniki uzyskane z różnych modeli transportu pasażerów zintegrowane zostały w meta modelu opracowanym podczas realizowanego później projektu pod nazwą Expedite. Taki metamodel, który nie był przeznaczony do zastępowania szczegółowych modeli, umożliwił szybkie skanowanie efektów znacznej liczby opcji strategicznych. Dzięki temu mogły być realizowane szczegółowe badania możliwych do podjęcia środków, wybieranych w odniesieniu do specyficznych segmentów rynku transportowego.